آکیتا (سگ): تفاوت میان نسخه‌ها

وزن در نرها: 54-34 كیلوگرمکیلوگرم در ماده ها: 50-34 کیلوگرم

در اکیتای  ژاپنی (به استثنای انهایی که دارای نژاد خالص سفید سفید هستند) موهای سفید روی پوزه، گردن، سینه، بدن و در دم دیده می‌شود.اما اکیتای آمریکایی معمولاً دارای یک "ماسک سیاه" است ،بدین معنی که پوزه اش سفید نیست.

آکیتا سگ با هیبت و عضلانی با سرهای بزرگ مثلثی است. آن‌ها یک پوزه کوتاه و گوش نوک تیز دارند.آنها بلندقد  بلند و دارای گردن ضخیم و عضلانی هستند.پوشش مویی آن‌ها پر از شکاف است و در انواع مختلفی از رنگها و الگوها هستند که هر کدام برای استاندارد AKC قابل قبول هستند، هر چند رنگ روشن تر، بهتر است. در زیر پوشش پشمی کوتاه آن‌ها لایه ای صاف و متراکم و ضخیم وجود دارد که هنگام ریختن مو و پشم آن‌ها این لایه نقش حفاظتی را ایفا می‌کند.

[https://www.petiran.com/fa/Mag/Item/%D8%B3%DA%AFسگ-%D8%A2%DA%A9%DB%8C%D8%AA%D8%A7آکیتا جدول] خصوصیات رفتاری و ظاهری سگ آکیتا

داستان هاچی داستانی واقعی و زیباست از سگی از نژاد اکیتا. از این داستان فیلمی با نام " سگی به نام HACHI تهیه شده‌است .

روزی که پروفسور یوئن از دنیا رفت ، هاچی 18 ماهه بود .  در روزهای بعد از مرگ او هاچی هر روز راس ساعت 4 خود را به مقابل در ایستگاه قطار می‌رساند ؛ تا شب منتظر می‌ماند و بعد به خانه بر می گشت .بعد از مدتی هاچی خانه اش را ترک کرد .خانهٔ جدید هاچی زیر یک قطار فرسوده در شهر بودآوازهٔ هاچی در شهر و حتی کشور پیچید . در همه جای ژاپن صحبت از این سگ بود . صحبت از عشق و وفاداری به صاحبش !

9 سال راس ساعت 4 به ایستگاه آمد تا شاید این بار  یوئن از سفر برگردد .تا این که در 8 ماه مارس 1934 هاچی زمانی که11 سال و 4 ماه سن داشت جانش را از دست داد. برای آن که جای خالی هاچی را پر کنند یاد بودی از او در مقابل ایستگاه قطار در سال 1935 ساخته شد .

این تندیس در خلال جنگ جهانی دوم تخریب شد اما مجدد در سال 1947 بازسازی شد . در سال 1946 هم تندیسی از هاچی و پروفسور  یوئن در روبروی محل تولد هاچی یعنی شهر اوداته ساخته شده تا یاد آن‌ها و عشق آن‌ها برای همیشه در خاطره‌ها بماند .