ماکیاولیسم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
با فرض حسن نیت ویرایش 185.109.75.19 (بحث) خنثیسازی شد. (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۲:
'''ماکیاولیسم''' {{انگلیسی|Machiavellism}}، عبارت است از مجموعه اصول و روشهای دستوری که [[نیکولو ماکیاولی]] سیاستمدار و فیلسوف ایتالیایی (۱۴۶۹-۱۵۲۷) برای زمامداری و [[حکومت]] بر مردم ارائه داد.
نیکولو ماکیاولی که بنیاد این نظریه خود را پیرامون روش و هدف در [[سیاست]] قرار داده، در کتاب خود [[شهریار (کتاب)|شهریار]]، هدف عمل سیاسی را دستیابی به قدرت میداند و بنابراین، آن را محدود به هیچ حکم [[اخلاق|اخلاقی]] نمیداند و در نتیجه به کار بردن هر وسیلهای را در سیاست برای پیشبرد اهداف مجاز میشمارد و بدین گونه سیاست را به کلی از اخلاق جدا میداند.
ماکیاولی معتقداست، زمامدار اگر بخواهد باقی بماند و موفق باشد نباید از شرارت و اعمال خشونتآمیز بترسد. زیرا بدون شرارت، حفظ دولت ممکن نیست.
حکومت برای نیل به [[قدرت]]، ازدیاد و حفظ و بقای آن مجاز است به هر عملی از قبیل کشتار، خیانت، [[ترور]]، تقلب و ... دست بزند و هرگونه شیوهای حتی منافی اخلاق و شرف و [[عدالت]] را برای رسیدن به هدفش روا میدارد.
این مکتب بر این باور است که رجال سیاسی باید کاملاً واقعبین و مادی و جدی باشند. آنگونه سختگیر باشند که اگر تکالیف دینی، اخلاقی و احساسات سد راه آنان شود؛ از آنها صرفنظر کرده و هدفی جز رسیدن به مقصود نداشته باشند.
وی اساس اخلاقیات را واژگون کرد. یگانه شعار سیاسی او این بود که شاه فوق تمام قیود و الزامات مردم عادیست.
|