ناصرالدینشاه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Reallmaneger (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۸۷:
در طول این سفر شاه به مجالس رقص درباری، کنسرت، اپرا و دیگر نمایشها دعوت میشد. او ساعتها به نطقهایی گوش میکرد که در مراسم رسمی به افتخار حضور او خوانده میشد و او از مفاد آن جز ترجمه به اختصار چیزی نمیفهمید. شاه همچنین در طول سفر با چهرههای سرشناس، هنرپیشگان و خوانندگان گفت و شنود داشت و حتی گاه با مردم عادی درمیآمیخت، کاری که هرگز در ایران امکان انجامش را نداشت.<ref>امانت، عباس. ۵۵۳–۵۵۴.</ref>
اما در نهایت شاه از سفر رضایت نداشت. چرا که در طول این مدت مجبور به خودداری و اطاعت شده و در میانه سفر از مصاحبت همسران خود محروم گشته بود. همچنین از جانب امپراتور روس به دلیل انعقاد قرار رویتر مورد اعتراض قرار گرفته و بر اثر جلال و جبروت دستگاه
این سفرها که در ۲ دور انجام شد سوای از هزینههای سنگین که برای حکومت و مردم ایران داشت دستآوردهای مهمی نصیب کشور کرد و آن بهرهگیری از تجارب و پیشرفتهای اروپای مدرن بود که در زمینههای گوناگون به طرق مختلف وارد ایران شد.
خط ۱۰۹:
در سال ۱۲۷۷ق/ ۱۲۴۰ش ناصرالدین شاه باتشکیل «دیوان مظالم» رسماً به مثابه عالیترین مرجع دادرسی عرفی به رسیدگی حضوری به شکایت افراد علیه مأموران دولتی پرداخت.
مهمترین رویدادهایی که در دوران قاجار بر نظام دادرسی و قضاوت کشور، تأثیرگذار بود را باید شکست ایران از روسیه و انعقاد قرارداد ترکمانچای دانست. بر اساس فصل هفتم معاهده صلح ترکمانچای صلاحیت دادگاههای ایران متأثر از کاپیتولاسیون قرار گرفت و اتباع بیگانه به کلی از رسیدگی و محاکمه در دادگاههای ایران مصون شدند. یکی از اقدامات ناصرالدین شاه در نظام قضائی که کشور از نظر بعضی مورخان، «اصلاح» لقب گرفته، الگوگیری از سیستم دادرسی کشورهای اروپایی و اجرایی آن در نظام قضایی ایران بود. ناصرالدین شاه پس از سفرهای اروپایی خود درصدد بود تا همه
== تأسیس اولین موزه ملی ==
خط ۲۰۷:
ناصرالدین شاه بیش از تمام پادشاهان ایران کتاب، خاطرات و سفرنامه از خود به جا گذاشتهاست.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی =آل داوود | نام =سید علی | عنوان =ناصرالدین شاه خاطرهنویس | ژورنال =نشر دانش | شماره =۱ | مکان =تهران | تاریخ =بهار ۱۳۸۰ | صفحه =۳۵ | پیوند =http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2744/34/text | تاریخ دسترسی =۷ مهر ۱۳۹۱}}</ref> به رغم رسم رایج، او آثار و نوشتههای خود را از قبیل سفرنامه و یادداشتهای روزانه خود تدارک میدید و مؤلفان دولتی در تهیه این نوشتهها کمتر مداخله داشتند؛ به همین دلیل یادداشتها و سفرنامه هائی که از او در دست است، به دستخط شخص اوست. دفاتر خاطرات شخصی او مشتمل بر هفت مجلد است و از سال ۱۲۷۲ هجری قمری آغاز و در سال ۱۳۰۳ هجری قمری پایان مییابد. نخستین بخش آن (شامل خاطرات سالهای ۱۲۷۲ تا ۱۲۸۵) به جای ترتیب معمول تاریخی، براساس اماکن جغرافیایی که شاه به آنها سفر میکرده مرتب شدهاست. شاه سفرنامههای خارجی خود را نیز به دنبال خاطرات روزانه خود در همین دفاتر ثبت کردهاست که این بخش از خاطرات او در دوران سلطنتش ویرایش و به چاپ رسید.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی =آل داوود | نام =سید علی | عنوان =ناصرالدین شاه خاطرهنویس | ژورنال =نشر دانش | شماره =۱ | مکان =تهران | تاریخ =بهار ۱۳۸۰ | صفحه =۳۵–۳۸ | پیوند =http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2744/34/text | تاریخ دسترسی = ۷ مهر ۱۳۹۱}}</ref>
ناصرالدین شاه در خاطراتش نام بسیاری از اماکن و مناطق شمالی تهران را از جمله شمیران، [[لواسان]] و روستاها و مکانهای دامنه [[البرز]] به همراه اطلاعات زیادی در مورد جغرافیای آن مناطق با دقت بسیار زیادی ثبت کردهاست. در برابر ثبت آگاهیهای دقیق مردمشناسی و جغرافیایی که حاصل سفرها و گشت و گذارهای دائمی او در مناطق مختلف بود، وی در خاطراتش بسیار کم به مسائل سیاسی و اجتماعی پرداختهاست. به همین ترتیب در ضمن گزارش سفرهای خارجی کمتر از مذاکرات و
=== نقاشی ===
|