رندان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تصیح امار
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: دارای ادبیات عامیانه برخی خطوط با فاصله آغاز شده‌اند ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۸:
منشا و معنی نام رندان :
 
اسم این روستا برگرفته از لغت کهن فارسی رمدان (رمه دان) گرفته شده است که به محل خواباندن گوسفندان اشاره دارد ، در واقع این روستا در قدیم و قبل از بوجود امدن شکل کلی روستا محل استراحت و خواباندن گوسفندان و احشا بوده و ان محل را رمدان (رمه دان) صدا میکردنند و بعدها بدلیل تلفظ سخت حرف میم به مرور به نون تغییر شکل داد و نام امروزی روستا پدید امد.
در برخی از روایات به رَندانه با کسره به معنایه زیرک اشاره میشود که صحیح نمیباشد و از قدیم در میان اهالی به رندان با فتحه اشاره شده است و در جاهایه دیگری به معانیه مختلف از قبیل روایت دان و ابرمردان اشاره شده که با وجود جذابیت این اسامی همان رَندان به معنایه رَمِدان سندیت محکمتری دارد.
در مورده شکلگیریه روستا دو گمانه زنی وجود دارد اول اینکه (شکل کلی روستا به احتمالی بعد از زلزله تهران و بخش کن و نابود شدن محله ها و روستاهای اطراف کن در زمان تیمورخان حاکم ری بوده که در ان دوران تمامی خانه هایه بخش کن بر اثر زلزله نابود شده و عده کمی باقی ماندند و تعدادی که باقی مانده بودند دوباره به ساخت روستا خویش و عده دیگری به جاهای دیگر کوچ کردند که احتمال میرود در این هنگام روستاهای اطراف کن بوجود امده باشند ،
و یا به احتمال دیگر بعلت خوش اب و هوا بودن و وجود ابه زیاد در هنگام دامداری و استراحت گله داران که از سلوقان و کن به انجا گله میبردند به مرور ایجاد شده ولی از نحوه چگونه شکل گیری روستا اطلاعات خاصی در دسترس نیست).
 
و یا به احتمال دیگر بعلت خوش اب و هوا بودن و وجود ابه زیاد در هنگام دامداری و استراحت گله داران که از سلوقان و کن به انجا گله میبردند به مرور ایجاد شده ولی از نحوه چگونه شکل گیری روستا اطلاعات خاصی در دسترس نیست).
 
در برخی از روایات مردم روستا به رندان با کسره به معنای زیرک(رند)، و یا کلمه رندان به معنای ابرمردان اشاره دارد. و در جایی به معنای روایت دان اشاره شده که با وجوده جذابیت هایه این اسامی همان رندان با فتحه بوده است ، که از قدیم در بین ساکنین تلفظ میشود که همان رمدان(محل خوابیدن احشام) و تغییره حرف میم به نون سندیت بیشتری دارد.
 
تاریخ روستای رندان :
سطر ۵۸ ⟵ ۵۷:
از نژاد مردمان روستا اطلاعات موثقی در دست نیست اما عده ای انان را آریایی و عده از سلوکیان و از مردمان یونان باستان میدانند (به علت وجود اسامی از قبیل دره سلوکان و نام روستایه سلوقان که در اصل سلوکان بوده و بعدها به سلوقان تغییر اسم داده)،اما این اسناد قابل اتکا نبوده و میتوانند دلایل دیگر داشته باشد . اما در اصل اولین مردمان روستا به احتمال زیاد مردمان روستایه سلوقان و کن بوده که به مرور به این مکان بخاطر وجود علوفه برای احشام و اب فراوان برایه باغداری مهاجرت کرده و در انجا ساکن شدند و نژاد مردمان روستا با نژاد مردمان سلوقان گره خورده و یکی میباشد .
 
موقعیت جغرافیایی: ‌ موقعیته جغرافیایی روستا در شمال غربی تهران و شماله دهستانه سلوقان میباشد و ۲۰۲۰ متر از سطح دریا ارتفاع ، جمعیت روستا در فصل زمستان حدود ۲۲۳ نفر و در تابستان حدود ۳۲۳ نفر و تعدادی هم از شهره تهران به صورت موقتی در روزهای تعطیل ساکن میشوند. و مسافت ان تا شهره تهران سی کیلومتر میباشد .
فرهنگ اهالی روستا فرهنگی کهن و بیشتر دست نخورده از اهالی ری باستان است که امروزه متاسفانه فرهنگ و زبانه مردمان مورده تهاجم و خطر واقع شده است.
رودخانه روستایه رندان سرچشمه اصلی رودخانه کن میباشد که از رشته کوه و کوه توچال یا همان (سیاه بند در زبان محلی) جاری میشود از جاذبه هایه گردشگری روستا آبشار دره حیدر (بنام ابشار سردور).است که بزرگترین آبشار تهران میباشد و ارتفاعی نزدیک به صد متر دارد.
(البته ابشارهایه فراوان و زیبایی در این منطقه وجود دارد که از جمله میتوان به ابشاره پس کویک، ابشاره سیگ ،ابشاره دره زرد و ابشارهایه دیگه اشاره کرد ولی همان دو ابشاره دره حیدر یا همان سردور معروفترین انها بشمار می اید).
این روستا در گذشته در سره راه کاروانان تاجر برنج از مازندران قرار داشت و به همین دلیل در زبان تاتی واژه هایه دیلمی و مازنیگیلکی دیده میشود و بر فرهنگ اهالی تاثیر گذاشته است. ‌ مردمان به ساده دلی خوش صحبتی و طنازی معروف بودند و هستند.
کارکرد فرهنگی اجتماعی مردمان:
مردمان روستا از قدیم به ساده دلی و خوش صحبتی و طنازی معروف بودند و هستند.
این دهستان دارای مردانی سخت کوش و زنانی با هنر و مرتب در خانه داری میباشند، زنان روستا بیشتر خانه دار بوده و کاره خارج از خانه بیشتر بر عهده مردان است و زنان در عوض به پختن نان برای مردان، جمع اوری هیزم و برپایی اتش برای غذا و کوره نان (در ایام نچندان دور)،و خانه داری و بزرگ کردن فرزندان مشغول میشدند و بیشتر در جمع اوری محصولات و ذخیره ان کمک میکنند.