کمال‌گرایی (فلسفه)

در نظریه اخلاق کمال‌گرایی استفاده از خودآگاهی برای برخورداری از بهترین کیفیت ممکن روانی و بدنی و مادی و معنوی در زندگی است.

فرد کمال‌گرا لزوما اعتقاد ندارند که می‌تواند زندگی کامل یا بهترین وضعیت زندگی را به دست آورد. در عوض تلاش یک کمال‌گرا تلاش برای به دست آوردن بهترین زندگی ممکن در شرایط حاضر است.

رضایت

کمال‌گرایی معنایی متفاوت از خوشبختی یا رضایت دارد و کمال‌گرایی از جنبه‌های متفاوت بهره برداري متفاوت است. جامعه ای که در آن افراد به دنبال کمال‌گرایی هستند، ممکن است افراد راضی را تولید نکند. کانت چنین جامعه ای را به مثابه پدرپرستی دولتی در نظر گرفت، که او به خاطر جنبه وطن‌پرستانه آن حکومت ( imperium non paternale، sed patrioticum ) نفی کرد. در حالی که تک تک افراد مسئول تهیه یک زندگی با فضیلت برای خود اند، از نظر کانت وظیفه دولت صرفا باید به تنظیم همزیستی انسان‌ها محدود شود.

هیچ معیار جهان‌شمولی از کمال وجود ندارد. افراد و فرهنگ‌ها ارزش‌های متفاوتی را به عنوان ایده کمال برای خود می‌ةوانند انتخاب کنند. به عنوان مثال، یک فرد ممکن است تحصیلات عالی را به عنوان کمال ببیند، در حالی که برای دیگری رسیدن به کمال از راه تلاش برای هرچه زیبا شدن است.

همچنین نگاه کنید

• کمال مسیحی
• پراگماتیسم
• عقلانیت
• سودآور بودن