دولت در تبعید لهستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: اسسیر⟸اسیر
خط ۶۱:
=== دوران جنگ ===
 
دولت در تبعید لهستان ابتدا در فرانسه، مدتی در پاریس و بعد از آن در [[آنژه]] به کار پرداخت. با سقوط فرانسه، دولت در تبعید به [[لندن]] رفت و از طرف تمام دولت‌های متفقین به عنوان دولت رسمی لهستان به رسمیت شناخته شد. هنگامی که آلمان تهاجم به شوروی را آغاز کرد، دولت در تبعید لهستان و دولت شوروی علی رغم دشمنی بسیار، برای مقابله با آلمان ارتباط خود را آغاز کردند. دولت در تبعید لهستان علاوه بر این قصد داشت تا با این حرکت جلوی آزار و اذیت لهستانی‌هایی که در شوروی اسیر بودند را بگیرد و به آن‌ها کمک کند. طی همین فرآیند دولت [[شوروی]] در اوت ۱۹۴۱ با اعلام فرمان عفو ده‌ها هزار سرباز لهستانی اسیر و صدها هزار شهروند لهستانی را که در خاک خود اسیر کرده بود آزاد کرد. این نیروهای آزاد شده [[ارتش آندرس]] را ایجاد کردند.
 
در سال ۱۹۴۲ دولت در تبعید لهستان به کمک عوامل خود در مناطق اشغالی تعدادی از اولین و دقیق‌ترین مدارک مربوط به کشتار یهودیان در خاک اروپا را که بعدها به [[هولوکاست]] معروف شد را تحویل مقامات متفقین داد.
خط ۶۷:
سال ۱۹۴۳ آلمانی‌ها در جنگل‌های نزدیک [[اسمولنسک]] در روسیه گورهای دسته جمعی را کشف کردند. در این گورها جسد هزاران افسر لهستانی که در سال ۱۹۳۹ توسط شوروی اسیر شده بودند پیدا شد. این واقعه به [[کشتار کاتین]] معروف شد. مقامات شوروی در مواجه با این مساله اعلام کردند این کشفیات توسط آلمانی‌ها جعل شده‌اند. متفقین دیگر بنا به ضروریات زمان جنگ این گفته روس‌ها را به صورت رسمی قبول کردند اما دولت در تبعید لهستان توضیحات مقامات روس را رد کرد و خواستار تحقیق در مورد این ماجرا شد. شوروی نیز در پاسخ به این خواسته‌ها روابطش با دولت در تبعید لهستان را قطع کرد.
 
در سال‌های پایانی جنگ این امر مشخص بود که نه متفقین غربی که نیروهای روس هستند که لهستان را آزاد خواهند کرد و این مساله عواقب بسیاری را برای لهستان به بار خواهد آورد. [[استالین]] اصرار داشت که [[شوروی]] تمام نواحی اشغالی در سال ۱۹۳۹ را در تصرف خود باقی نگاه خواهد داشت در حالی که این نواحی جمعیت بسیاری از شهروندان لهستانی را در خود جای داده بودند.
 
 
=== پس از جنگ ===