سیاست در ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
some verbs and incorrect translation have been corrected |
بخش "ریشه های استعمار" اضافه گردید. |
||
خط ۶:
چندین تفاوت عمده میان نظام سیاسی ایالات متحده و دیگر کشور های دموکراتیک توسعه یافته وجود دارد. یکی از این تغییرات شامل قدرت بیشتر در [[مجلس اعلا]] می شود، علی رغم آن که بخش اعظمی از اختیارات در دست دیوان عالی می باشد، باقی اختیارات که تفکیکی از قدرت میان شاخه های مقننه و مجریه است، در اختیار دو حزب اصلی می باشد. احزاب سوم نفوذ سیاسی کمتری در ایالات متحده نسبت به سایر کشورهای توسعه یافته دموکراتیک دارند؛ این بخاطر ترکیبی از کنترلهای دقیق تاریخی است. این کنترل ها شامل قوانین ایالتی و فدرال، ممنوعیت های غیررسمی رسانه ای و انتخابات "تمام برنده" و مسائل دسترسی به رای گیری و قوانین [[مناظره]] انحصاری می شوند. در پنج انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده برنده موفق به کسب آرای مردم نشده است.'''[[پرونده:Political System of the United States fa.jpg|بندانگشتی|350px|نظام سیاسی ایالات متح]]
== فرهنگ سیاسی ==
'''ریشه های استعمار'''
برخی ازمستعمرات بریتانیا در شمال آمریکا، به خاطر فرهنگ سیاسی پرتنش شان در جهان اروپا، مستثنی بودند، که به موجب آن یا استعداد ترین و جاه طلب ترین افراد جذب سیاست شدند. دلایل این [[استثناگرایی آمریکایی]] عبارت اند از:
1. شایع ترین بحث [[حق رأی|حق رای]] بود، در واقع به مردانی که صاحب مقداری دارایی بودند، اجازه رای داده می شد. در حالی که کم تر از 20 درصد مردان بریتانیایی اجازه رای داشتند، اکثریت مردان آمریکایی سفید پوست واجد شرایط بودند. در حالی که اصول دموکراسی وجود داشت، به هرحال این اختلاف ها توسط جوامع منتخب در انتخابات استعماری دیده می شد. این اختلاف ها شدیداً توسط انقلاب آمریکا پس زده شد.
2. در هر مستعمراتی، افراد منتخب، به خصوص مجامع و دولت های محلی، تصمیمات گسترده ای در خصوص مشاغل عمومی و خصوصی می گرفتند. مباحث عمومی مورد توجه شامل اعطای زمین ها، یارانه های مربوط به امور بازرگانی، مالیات و همچنین نظارت بر جاده ها، تحصیلات اقشار ضعیف، میخانه ها و مدارس می شد. آمریکایی ها زمان زیادی را در دادگاه ها صرف می کردند، به همین علت دادخواست های شخصی بسیار شایع شده بود. حقوق قانونی توسط قضات و هیئت های محلی تحت نظر بود و وکلای آموزش دیده نقش واسظه را ایفا می کردند. این امر باعث گسترش سریع حرفه های مربوط به حقوق و همچنین نقش تاثیر گذار وکلا در سیاست، مابین سال های 1770 تا 1779 می شد. به عنوان مثال می توان به [[جان آدامز]] و [[توماس جفرسون]] اشاره کرد.
3. مستعمرات آمریکای شمالی به علت رشد نمایندگی های اقشار مختلف، مستثنی است. بر خلاف اروپا که دادگاه های سلطنتی، خانواده های اشرافی و کلیسا ها قدرت را در دست داشتند، فرهنگ سیاسی آمریکا برای اقشار مختلف مانند بازرگانان، صاحبان املاک، خرده کشاورزان، پروتستان ها و ... راه را باز گذاشته بود. بیش از 90% نمایندگان منتخب در آمریکا در مناطق خود زندگی می کردند، برخلاف انگلستان که داشتن عضو پارلمان غایب مرسوم بود.
4. آمریکایی ها به شدت مجذوب ارزش های [[جمهوری‌خواهی|جمهوری خواهی]] و با آن عجین شدند. این ارزش ها شامل: حقوق برابر، نیاز به شهروندان با فضیلت (وظیفه مدنی) و نادرستی فساد، تجمل گرایی و وجود طبقات اشرافی می شد.
هیچ کدام از مستعمرات، حزبی به مانند آن نوعی که در دهه 90 قرن هجدهم ایجاد شد، نداشتند، اما هر کدام دارای مجامعی بودند که برای تصاحب قدرت با یکدیگر رقابت می کردند.
=== ایدئولوژی آمریکایی ===
| |||