ضریب خودالقایی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''القاوری'''<ref name=autogenerated1>واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دفتر ششم</ref> یا '''القاییدگی''' یا '''اندوکتانس''' {{انگلیسی|Inductance}} ویژگی یک [[مدار الکتریکی|مداریمدار بستهٔ برقیالکتریکی]] است که بر اساس [[قانون لنز]]، متناسب با آهنگ تغییرات [[جریان برق|جریان الکتریکی]] برحسب [[زمان]]، [[نیروی محرکه الکتریکی|نیروی محرکمحرّکه الکتریکی]] مخالف آن درست می‌کند و سرعت تغییر جریان را در مدار را می‌کاهد.

v یا ε_L [[فشار برق]] یا، [[ولتاژ]] القا شده است.

<math>L</math> '''ضریب القاوری'''<ref name=autogenerated1/>، '''ضریب خودالقایی''' یا '''ضریب خودالقاگری برقی''' است که رابطه‌ای خطی میان اختلافجریان پتانسیلالکتریکی <math>i</math> و جریانشار بامغناطیسی مشتق<math>\phi</math> زمانبرقرار می کند؛ یعنی <math>\phi=L\, i</math>. البته این موضوع تنها در محیط های خطی صادق است. یکای آن در [[دستگاه بین‌المللی یکاها|دستگاه بین‌المللی یکاSI]]، [[هانری (یکا)|هانریهِنری]] است.

در [[میدان مغناطیسی|میدان مغناطیسی یک‌نواخت]] با حضور [[سیم‌پیچ]]، ضریب القاوری را این‌گونه به دست می آید:

نتیجه‌ی مهمی که ازمهم این رابطه می‌گیریماین اینستاست که ضریب القاوری [[سیم‌پیچ]] ([[سیم‌پیچ|سیملوله]]٬ [[سیم‌پیچ|بوبین]]٬ [[سیم‌پیچ|سلنوئیدسولنوئید]]) تنها به ساختمان داخلی آن بستگی دارد.