دیجیتال: تفاوت میان نسخه‌ها

در سامانه‌های رقمی (دیجیتال)، داده‌ها و سیگنالها به صورت گسسته و به کمک [[عدد صحیح|اعداد صحیح]] (یا [[عدد طبیعی|طبیعی]]) مشخص می‌شوند. مثلاً در یک نمایشگر رقمی سیاه و سفید، روشنایی هر نقطه از صفحه می‌تواند با یک عدد (از صفر تا ۲۵۵) مشخص گردد که صفر نشان‌دهنده [[رنگ سیاه|سیاه]] و ۲۵۵ نشان دهنده سفید و اعداد میانی نشان دهنده درجات خاکستری با روشنایی متفاوت باشد.{{سخ}}در سامانه‌های قیاسی (آنالوگ)، داده‌ها یا سیگنال ها، به صورت بازهٔ پیوسته‌ای از [[عدد حقیقی|اعداد حقیقی]] ارائه می‌شوند. مثلاً در یک نمایشگر آنالوگ سیاه و سفید، مقادیر روشنایی هر نقطه از صفحه، با اعداد حقیقی و به صورت پیوسته مشخص می‌گردد. مثلاً ولتاژ صفر ولت برای رنگ سیاه و ولتاژ ۵ ولت برای رنگ سفید و ولتاژهای میانی درجات خاکستری را مشخص می‌کنند. برعکس نمایشگر دیجیتال که تنها ۲۵۶ مقدار روشنایی گوناگون داشت (از صفر تا ۲۵۵)، در نمایشگر آنالوگ یاد شده، تعداد مقادیر روشنایی بی‌شمار است و هر عددی بین صفر تا ۵ می‌تواند روشنایی نقطه را مشخص کند. مثلاً مقدار ۳٫۴۵ ولت یک رنگ خاکستری قابل قبول را در نمایشگر آنالوگ یادشده، مشخص می‌کند.

 

 

در سامانه‌های دیجیتال، سیگنالهای آنالوگ پیش از پردازش و یا برای نگهداری، به داده‌های گسسته تبدیل می‌شوند. مثلاً یک سیگنال آنالوگ که ممکن است میان صفر تا ۱۰ ولت تغییر کند، دارای یک محدودهٔ ۱۰ ولتی است که در سامانهٔ دیجیتال می‌توان این محدوده را مثلاً به ۱۰۰ سطح برابر تقسیم نمود و مقدار مربوط به هر بخش را با کمک یک شمارهٔ بین صفر تا ۱۰۰ مشخص نمود.