بادام تلخ نیز مانند دانه‌های [[هلو]]، [[زردآلو]]، [[آلو]]، [[سیب]]، [[به]] و [[گیلاس]] از [[آمیگدالین]] تشکیل یافته‌است که می‌تواند در بدن تبدیل به سیانید شود. در تمام دنیا دو نوع بادام وجود دارد: بادام شیرین و بادام تلخ. بادام تلخ باید به منظور از بین رفتن مواد شیمیایی سمی موجود در آن حرارت داده شود یا پاستوریزه شود. بادام سرشار از [[پروتئین]]، [[ویتامین E]]، [[کلسیم]]، [[منیزیم]]، [[پتاسیم]] و [[آهن]] است که برای بدن مفید می‌باشد؛ اما مصرف بادام تلخ به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.
بادام یکی از انواع آجیل‌هایی است که در ایران به وفور یافت می‌شود و خواص فوق‌العاده آن باعث شده که در لیست مواد مغذی و مفید قرار گیرد. میوه درخت بادام ابتدا دارای پوست سبز و نازک و پوشیده از کرک است که به آن چغاله بادام گفته می‌شود و پس از مدتی سفت و سخت شده و همان مغز بادام مورد مصرف است.
مغز بادام بر دو نوع است: شیرین و تلخ. مغز بادام شیرین، طعم ملایم و خوشمزه‌ای دارد و به سهولت از بادام تلخ تشخیص داده می‌شود. از كلیه قسمت‌های درخت بادام شیرین مانند شكوفه، برگ و میوه آن استفاده طبی شده، خواص بادام شیرین گسترده بوده و از ارزش غذایی بالایی برخوردار است. درخت بادام تلخ از هر لحاظ شبیه به بادام شیرین بوده، با این تفاوت که مغز آن به علت داشتن ماده‌‌ای از نوع هتروزیدها تلخ مزه می‌باشد. قسمت‌های مورد استفاده داروئی بادام تلخ، بیشتر مغز دانه گیاه و روغن حاصل از آن است.
روغن بادام تلخ چنانچه بصورت خوراکی مصرف گردد یکی از داروهای بسیار خوب برای دفع اخلاط چسبیده به دیواره دستگاه گوارش است و ضماد آن با مقداری سرکه به پیشانی و اطراف، سردردهای سرد مزاج را درمان می‌کند، همچنین ریختن روغن بادام تلخ در چشم قدرت بینایی را زیاد می‌کند. در این مطلب مضرات و خواص بادام تلخ و روغن آن گردآوری شده است.
