'''تصویرگرایی''' یا '''ایماژیسم''' {{انگلیسی|Imagism}} نهضتی آمریکایی-انگلیسی بود که در اوایل قرن بیستم رخ داد و طرفدار صراحت در تصویرسازی و زبانی روشن و تند در [[شعر]] بود.
تصویرگرایی به عنوان با نفوذترین حرکت در شعر انگلیسی از زمان فعالیت [[انجمن برادری پیشارافائلی|پیش رافائل‌هارافائلی‌ها]] گزارش شده‌است.<ref>Preface: Hughes, Glenn, Imagism and the Imagist, Stanford University Press, New York 1931</ref> به عنوان یک سبک شاعرانه نقطهٔ شروع مدرنیسم در اوایل قرن بیستم شد<ref name="Pratt, William">Pratt, William.</ref> و اولین جنبش ادبی مدرن سازمان یافته در زبان انگلیسی به حساب می‌آید.<ref>T.S. Eliot: "The ''point de repère'', usually and conveniently taken as the starting-point of modern poetry, is the group denominated 'imagists' in London about 1910."</ref> تصویرگرایی گاهی به عنوان "'توالی خلاق لحظات' در نظر گرفته می‌شود تا هرگونه دوره توسعه مداوم یا پایدار.<ref name="Pratt, William"/> رنه تاپین اظهار داشت "دقیق تر این است که تصویرگرایی را نه به عنوان یک دکترین و نه حتی به عنوان یک مکتب شاعرانه بلکه باید به عنوان انجمنی متشکل از چند شاعر دانست که برای یک زمان خاص بر سر تعداد کمی از اصول مهم به توافق رسیده‌اند.<ref>Taupin, René, ''L'Influence du symbolism francais sur la poesie Americaine (de 1910 a 1920)'', Champion, Paris 1929 trans William Pratt and Anne Rich AMS, New York, 1985</ref>
برخلاف معاصران خود، شاعران گرجی، که عموماً به سنت احساس و برهان متکی بودند، تصویرگرایی احساس و برهانی را که مشخصهٔ اکثر اشعار رومانتیک و ویکتوریایی است کنار می‌گذارد. در مقابل، تصویرگرایی دعوتی بود برای بازگشت به ارزش‌هایی که جنبهٔ [[کلاسیسیسم|کلاسیک]] بالاتری داشتند. ارزش‌هایی مانند ارزش مانند صراحت در ارائه و اقتصاد زبانی، همچنین تمایلی به آزمایش با استفاده از قالب‌های شعری غیر سنتی. تصویرگرایی، استفاده از [[شعر سپید|شعر آزاد]] است.
