Philip Warren Anderson: تفاوت میان نسخه‌ها
ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «Philip Warren Anderson» |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۴۹
فیلیپ وارن اندرسون (متولد 13 دسامبر 1923) یک فیزیکدان نظری آمریکایی و برنده جایزه نوبل است . اندرسون در نظریه های موضعیت، پادفرومغناطیس ، شکست تقارن (از جمله مقاله ای که در سال 1962 در مورد شکست تقارن در فیزیک ذرات ، منجر به توسعه مدل استاندارد شد)، و ابررسانایی دمای بالا و همچنین فلسفه توسط نوشته های او در رابطه با برآمدگی (فلسفه علم)، مشارکت داشته است. [۲] [۳] [۴] [۵] [۶]
| فیلیپ وارن اندرسن | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | الگو:زادروز ایندیاناپولیس، ایندیانا، ایالات متحده |
| ملیت | ایالات متحده |
| محل تحصیل | دانشگاه هاروارد آزمایشگاه نیروی دریایی ایالات متحده |
| شناخته‌شده برای | |
| جایزه(ها) |
|
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک |
| محل کار | آزمایشگاه بل دانشگاهپرینستون دانشگاه کمبریج |
| استاد راهنما | جان هاسبورک وان ولک |
| دانشجویان دکتری | اف دانکان ام. هالدن مایکل کراس پییر کولمن |
آموزش و زندگی
اندرسون در ایندیاناپولیس، ایندیانا متولد شد و در اوربانا، ایلینوی بزرگ شد. او در سال 1940 از دبیرستان آزمایشگاه دانشگاه اوربانا فارغ التحصیل شد. پس از آن او به دانشگاه هاروارد برای مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رفت و در مقطع زمانی جنگ جهانی دوم در آزمایشگاه تحقیقات دریایی ایالات متحده مشغول به کار شد. در مقطع کارشناسی ارشد او زیر دست جان هاسروک ون ولوک کار کرد.
کار و پژوهش
از سال 1949 تا 1984 او توسط Laboratories بل در نیوجرسی استخدام شد، جایی که او در زمینه های متنوع زیادی در فیزیک مواد چگال کار می کرد . در طول این دوره او توسعه یافته آنچه که اکنون به نام آندرسون محلی سازی (ایده که گسترش دولت ها را می توان با حضور اختلال در یک سیستم محلی)؛ همیلتونین اندرسون را اختراع کرد، که تعامل الکترونها را در یک فلز گذار توصیف می کند ؛ شکست تقارن پیشنهاد شده در فیزیک ذرات (این نقش در توسعه مدل استاندارد و توسعه تئوری در مکانیزم هیگز بود که به نوبه خود باعث تولید جرم در برخی از ذرات ابتدایی شد )؛ رویکرد pseudospin را به تئوری ابررسانایی BCS ایجاد کرد ؛ مطالعات مشتق شده از جفت شدن غیر موج-موج (هر دو مکانیسم تقارن و میکروسکوپی) در ابررسانای He3؛ و کمک به پیدا کردن منطقه چرخش عینک . [۷] [۸] [۹] [۱۰] [۱۱] [۱۲] [۱۳] او در سال 1963 عضو آکادمی هنر و علوم آمریکایی شد. [۱۴]
- ↑ "Professor Philip Anderson ForMemRS". London: Royal Society. Archived from the original on 2015-11-14.
- ↑ Horgan، J. (1994) مشخصات: Philip W. Anderson - گورو خشن فیزیک مواد چگال ، Scientific American 271 (5)، 34-35.
- ↑ Anderson, P.W. (1997). THE Theory of Superconductivity in High- Cuprates. Princeton: Princeton University Press. ISBN 0-691-04365-5.
- ↑ Anderson, P.W. (1997). Basic Notions of Condensed Matter Physics. Reading: Addison-Wesley. ISBN 0-201-32830-5.
- ↑ Anderson, P.W. (1998). Concepts in Solids: Lectures on the Theory of Solids. Singapore: World Scientific. ISBN 981-02-3231-4.
- ↑ Bernstein, Jeremy (1987). Three degrees above zero: Bell Laboratories in the information age. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-32983-3.
- ↑ Philip W. Anderson (1988). "Spin Glass I: A Scaling Law Rescued". Physics Today. 41: 9. Bibcode:1988PhT....41a...9A. doi:10.1063/1.2811268.
- ↑ Philip W. Anderson (1988). "Spin Glass II: Is There a Phase Transition?". Physics Today. 41 (3): 9. Bibcode:1988PhT....41c...9A. doi:10.1063/1.2811336.
- ↑ Philip W. Anderson (1988). "Spin Glass III: Theory Raises its Head". Physics Today. 41 (6): 9. Bibcode:1988PhT....41f...9A. doi:10.1063/1.2811440.
- ↑ Philip W. Anderson (1988). "Spin Glass IV: Glimmerings of Trouble". Physics Today. 41 (9): 9. Bibcode:1988PhT....41i...9A. doi:10.1063/1.881135.
- ↑ Philip W. Anderson (1989). "Spin Glass V: Real Power Brought to Bear". Physics Today. 42 (7): 9. Bibcode:1989PhT....42g...9A. doi:10.1063/1.2811073.
- ↑ Philip W. Anderson (1989). "Spin Glass VI: Spin Glass As Cornucopia". Physics Today. 42 (9): 9. Bibcode:1989PhT....42i...9A. doi:10.1063/1.2811137.
- ↑ Philip W. Anderson (1990). "Spin Glass VII: Spin Glass as Paradigm". Physics Today. 43 (3): 9. Bibcode:1990PhT....43c...9A. doi:10.1063/1.2810479.
- ↑ "Book of Members, 1780-2010: Chapter A" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Retrieved 18 April 2011.
