امپراتوری آلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
۶
خط ۱۴۰:
گسترش صنعتی سازی و شهرنشینی نیاز های جدیدی را برای امپراتوری به وجود آورد که لزوم به دست آوردن مستعمراتی را در مناطق دور دست مانند بریتانیا ، فرانسه ، روسیه ، اسپانیا و هلند که در قاره های مختلف سرزمین هایی را داشتند پدیدار ساخت برنامه استعماری آلمانی ها از سال ۱۸۷۸ آغاز شد که بیسمارک طرحی ها برای به دست آوردن سرزمین های جدید در قاره آمریکا علمی ساخت که البته به خاطر فشار های دولت آمریکا و استقلال بیشتر مناطق این قاره از استعمار گران قبلی ناکام ماند و آلمانی ها تنها چند جزیره کوچک در حوزه دریای کارائیب را به دست آوردند آلمانی ها از سال ۱۸۸۴ طرح استعمار آفریقا را آغاز کرده و ابتدا سرزمین توگو را به اشغال خود درآوردند سپس در همان سال سرزمین کامرون را نیز اشغال کردند در سال ۱۸۸۸ سرزمین تانزانیا ، بوروندی و روآندا در شرق آفریقا را تصرف و یک فرمانداری استعماری در آن سرزمین ها دایر نمودند ، در سال ۱۸۸۹ بخش شمالی جزیره گینه نو در شرق آسیا را اشغال کردند و جزیره گینه نو به سه قسمت تقسیم شد نیمه شرقی به هلند رسید شمال به آلمان و جنوب به بریتانیا رسید در سال ۱۹۰۴ آلمانی ها سرزمین نامیبیا در جنوب باختری آفریقا را تصرف کردند و به منابع عظیم طلا و الماس جنوب باختری آفریقا دست پیدا کردند.
 
در چین نیز سیاست استعماری آلمان شبیه به سایر اروپاییان بود ، از آن جهت کهکهکه کشور چین سرزمینی بزرگ بود و هنوز حکومت مرکزی مستقلی داشت استعمار تمام آن سرزمین برای یک دولت اروپایی میسر نبود و تقسیم آن نیز هم به دلیل مقاومت دولت مرکزی و مردم این کشور پرجمعیت و هم به خاطر اختلافات میان قدرت های استعماری عملا ممکن نبود به همین دلیل اکثر دولت های استعماری سعی در کسی امتیازات هرچه بیشتر از این سرزمین و در دست گرفتن بنادر مهم تجاری این کشور نمودند ، بریتانیا بندر مهم هنگ کنگ را به مدت ۹۹ سال اجازه و عملا اشغال کرد پرتغالی ها همین عمل را با بندر ماکائو نمودند ، فرانسوی ها ر بندر گوانگ جو مستقر شدند ، ژاپنی ها شبه جزیره کره و جزیره تایوان را اشغال کردند و البته آلمانی ها امتیاز اداره سیاسی ، اقتصادی و نظامی بندر تیانجین را به مدت ۹۹ سال به دست آوردند.
 
== منابع ==