اطلاعات اندکی از فعالیت‌های بهزاد در تبریز و دربار صفوی در دست است. قاضی احمد به جلدی از ''[[خمسه نظامی|خمسهٔ نظامی]]'' اشاره می‌کند که توسط [[شاه محمود نیشابوری]] نسخه‌برداری و خوشنویسی و توسط بهزاد تصویرگری شده‌است. دوست‌محمد می‌افزاید که بهزاد در خدمت طهماسب درگذشت و در تبریز در کنار [[کمال خجندی|شیخ کمال خجندی]] به‌خاک سپرده شد. [[ماده‌تاریخ|ماده‌تاریخی]] مرگ بهزاد را به سال ۹۳۵ ه.ق نشان می‌دهد.<ref group=en>{{پک|Soucek|1989|ف=Behzād, Kamāl-Al-Dīn|ک=Iranica|زبان=en}}</ref> با توجه به ماده‌تاریخ دوست محمد، بهزاد در ۹۴۲ ه.ق درگذشت و در تبریز نزدیک به مدفن شیخ [[کمال خجندی]] شاعر دفن شد، که امروزه با عنوان [[آرامگاه دوکمال]] شناخته می‌شود. به‌گفتهٔ قاضی احمد، او در هرات درگذشت و در کنار کوه مختار به‌خاک سپرده شده‌است.<ref group=en>{{پک|Ettinghausen|1986|ف=Bihzad|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref> به‌گفتهٔ [[قمر آریان]]، روایت قاضی احمد مورد تردید است، به‌ویژه اینکه چگونگی سفر وی از تبریز و [[قزوین]] به هرات روشن نیست و نیز درستی ادعای قاضی احمد نیازمند این است که بهزاد پس از مرگ سلطان حسین بایقرا در هرات اقامت داشته باشد که این موضوع نیز با توجه به روایت‌های تاریخ‌نگاران و اسناد دیگر پذیرفتنی نیست.<ref>{{پک|آریان|۱۳۶۲|ک=کمال‌الدین بهزاد|ص=۳۰}}</ref> در کتابخانهٔ ییلدیز استانبول، نگاره‌ای موجود است که گمان می‌رود چهرهٔ بهزاد را در کهنسالی و در ظاهر مردی محجوب و در لباس دورهٔ صفوی نشان می‌دهد.<ref group=en>{{پک|Ettinghausen|1986|ف=Bihzad|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref>
