اکثر باستانیان روشهایی را برای نمایش اعداد طبیعی به وسیله وضعیتهای مختلف انگشتان ابداع کرده بودند. یونانیها، رومیها،[[رومی|رومیها]]، مسلمانها،[[مسلمان]]<nowiki/>ها، هندیها[[هندیهای خارج از هند و افراد با ریشه هندی|هندی]]<nowiki/>ها و بسیاری اقوام دیگر چنین روشهایی داشتهاند. در اروپای قرون وسطی، نمایش اعداد به کمک انگشتان به عنوان زبان بینالمللی برای ارتباط بین اقوام مختلف بسیار متداول بودهاست. این زبان هنگام معامله در بازارهای بینالمللی و موقعیتهای دیگری که زبان مانعی بر سر راه ارتباط بود به کار میرفت. امروزه نیز اعداد انگشتی در مشرق زمین به همین منظور به کار میروند. از نمایش انگشتی اعداد، شکلهایی از محاسبه با انگشت به وجود آمد. این روشهای محاسبه از شمارش ساده تا حالتهای خاصی از ضرب را در برمی گیرند. برخی از این روشها در قرون وسطی کاربرد عام داشتهاند و یکی از این گونه روشها تا اوایل قرن بیستم هم در برخی از نقاط روستایی روسیه و فرانسه به کار میرفت. این روش را گاهی ضرب روستایی اروپایی مینامند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ محاسبه|نام خانوادگی=دیویس|نام=هارولد|ناشر=شرکت انتشارات علمی و فرهنگی|سال=1384|شابک=|مکان=|صفحات=69}}</ref>