خدنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خَدَنگ‌ها''' {{علمی|Herpestidae}} خانواده‌ای از گوشتخواران کوچک در فروراستهٔ [[گربه‌سانان]] هستند. آن‌ها در [[اوراسیا]]ی جنوبی و [[آفریقا]] زندگی می‌کنند و ۳۴ [[گونه (زیست‌شناسی)|گونهٔ]] مختلف دارند که در ۱۴ [[سرده]] قرار می‌گیرند.

 

 

خدنگ‌ها شباهت شگفت‌انگیزی با [[راسوسانان]] دارند. هر دو گروه صورت و بدن دراز، گوش‌های گرد و کوچک، پاهای کوتاه، دم مخروطی و بلند دارند. [[ساختمان دندان]] آن‌ها هم مشابه است و بیشتر گونه‌های خدنگ مثل راسوسانان از غده‌های ترشح مقعدی برای نشانه‌گذاری قلمرو و علامت‌دهی جنسی برخوردارند. البته هیچ خویشاوندی نزدیکی بین این دو گروه وجود ندارد (راسوها از فروراستهٔ [[سگ‌سانان]] هستند) و [[تکامل همگرا]] موجب شباهت آن‌ها شده‌است. البته راسوها بیشتر شب‌گرد هستند و به خوبی از درخت بالا می‌روند اما خدنگ‌ها روزگرد هستند و برای زندگی زمینی تکامل یافته‌اند.

برخی گونه‌های خدنگ به خوبی رام شده و حقه‌های ساده را هم یاد می‌گیرند و می‌توان از آن‌ها برای کنترل موش‌ها و آفات دیگر استفاده کرد. خدنگ‌ها را برای از بین بردن [[موش صحرایی|موش های صحرایی]] و مارها به جزایر [[کارائیب]] و [[هاوایی]] آوردند اما آن‌ها بیشتر به سراغ حیوانات آسیب‌پذیر بومی رفته و تاثیر ویرانگری بر محیط زیست این جزایر گذاشتند.

 

خدنگ‌ها در مقابل [[زهر]] مارها مصونیت دارند و این به دلیل آن است که گیرنده‌های [[استیل‌کولین]] در سیستم عصبی آن‌ها به گونه‌ای شکل گرفته که غیرممکن است زهرهای عصبی مارها به آن چسبیده و سیستم عصبی آن‌ها را با مشکلی مواجه کند. محققان در حال تحقیق در این مورد هستند که آیا مکانیسم مشابهی از خدنگ‌ها در مقابل زهرهای خونی مارها هم حفاظت می‌کند یا خیر.

 

معرکه‌گیرهای پاکستانی در نمایش‌های خیابانی خود خدنگ‌ها را به جان مارها می‌اندازند تا مبارزه‌ای دروغین را انجام بدهند. این کار در گذشته در اوکیناوای ژاپن هم بسیار معمول بود اما اکنون کمتر شده‌است.

 

در ایران دو گونه خدنگ وجود دارد [[خدنگ آسیایی کوچک]] ''(Herpestes javanicus auropunctatus)'' و [[خدنگ خاکستری هندی]] یا خدنگ بزرگ.<ref>[http://www.plan4land.org/farsi/biodiversity/fauna/mammals_of_iran/Default.aspx پستانداران ایران]</ref>

 

== منابع ==

{{پانویس}}

{{خدنگ}}

[[رده:پستانداران]]

[[رده:پستانداران آسیا]]