تخت فولاد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۸:
در سال [[۱۳۶۳]] دفن اموات -به غیر از شهدای [[جنگ ایران و عراق]] – در این قبرستان متوقف و به قبرستان جدید شهر به نام [[باغ رضوان]] منتقل گردید.
== وجه تسمیه تخت فولاد ==
گورستان ''تخت فولاد'' در طول تاریخ به نامهای «لسان الارض»، «بابارکن الدین» و «تخت فولاد» شهرت داشته که برای هر کدام از این اسامی وجوهی ذکر شده است.(هر چند برخی از اقوال تاریخی، داستانهای عامیانه و اظهارات مورخین فراتر از یک باور نیست و نمی‌تواند مأخذ علمی و مبنای تاریخی داشته باشد لیکن اظهار آن در دوره های مختلف گویای قدمت تاریخی گورستان تخت فولاد است.)
الف – لسان الارض (زبان زمین)
* هنگامی که خداوند به زمین و آسمان گفت: «به میل یا به کراهت بیایید» زمین اصفهان اجابت کرد و بدینسان بخشی از زمین اصفهان «لسان الارض» نام گرفت.
* گویند حضرت امام حسن مجتبی (ع) هنگامی که در مسیر فتح [[گرگان]] و یا برای جهاد به طرف قزوین از اصفهان عبور می‌کرده و در این زمین [[نماز]] خوانده‌اند، این زمین با ایشان تکلم کرده است.
ب- مزار [[بابا رکن‌الدین]]:
[[بابا رکن‌الدین]] عارف و صوفی عالیقدر سده هشتم هجری قمری است. پس از دفن وی در ساحل جنوبی [[زاینده رود]] که در مسیر جاده شیراز قرار داشت، آن قسمت از سرزمین‌های مجاور [[آرامگاه بابا رکن‌الدین]] به «مزار بابارکن الدین» شهرت یافت. ظاهراً از زمان دفن وی تا اواخر دوران صفویه به تخت فولاد «مزار بابارکن الدین» می‌گفته‌اند. در پی این نام گذاری پل خواجو نیز نام «پل بابارکن الدین» معروف گشته و خیابان امروزین فیض که راه قدیم [[شیراز]] بوده نیز ظاهراً به این نام موسوم بوده است.
ج- تخت فولاد:
* گویند حضرت امام حسن (ع) در [[اصفهان]] برای بی اثر کردن جادوی یهود دراین ناحیه تختی از فولاد ساخته و در آن منزل کردند.
* «پولاد» نام یکی از دلاوران و سرداران دیالمه بوده است که از سنگهای مفروشی در وسط خیابان میان پل خواجو و دروازه قبرستان، محلی تخت مانند برای خود ساخته و بر آن می نشسته و کشتی گیران و پهلوانان برابر او بر زمین مسطحی به کشتی می‌پرداختند و از این رو این محدوده به نام «تخت فولاد» معروف گشته است.
* بابا فولاد حلوایی پسر استاد شجاع (متوفی ۹۵۹ ه.ق) یکی از عرفا و صوفیه است که عده‌ای معتقدند تختگاه او در این زمین بوده است و به این جهت ابتدا به منطقه کوچکی که آرامگاه بابافولاد بود «تختگاه بابا فولاد» اطلاق می شد و از نیمه دوم قرن یازدهم هجری نام «تخت فولاد» به جای مزار [[بابا رکن‌الدین]] شایع شد و رواج یافت.او ظاهراً از جوانمردان روزگار خویش بوده و عوام تخت فولاد وی را از اولیا می‌شناسند و از او کرامت ها حکایت می کنند. سنگ گور وی هم اکنون در صحن مرکز تلفن تخت فولاد موجود است.<ref>{{یادکرد وب
|نشانی = http://www.takhtefoulad.ir/TakhteFoolad/Pages/PublicList.aspx?ItemId=47
|عنوان = تاریخچه تخت فولاد
|ناشر = تخت فولاد
|تاریخ =23 بهمن 1397
}}</ref>
== اهمیت ==
| |||