مسیر سوخت‌وساز: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
علی هنریار (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
علی هنریار (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''
== مسیر فروگشتی ==
به‌طور کلی مسیر فروگشتی (یا مسیر سوختن)، مسیری است که سوخت‌های آلی درون [[یاخته]] را می‌سوزاند و با شکستن پیوندهای پرانرژی آنها، نیاز انرژیتیک یاخته را برطرف می‌کند. این [[انرژی]] آزاد شده از پیوندها، در ساختمان [[مولکول|مولکول‌هایی]] چون [[آدنوزین تری‌فسفات|ATP]]، [[نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید|NADH]] و [[فلاوین آدنین دی‌نوکلئوتید|FADH<sub>۲</sub>]] ذخیره می‌گردد. البته بازده این مسیرها ۱۰۰٪ نیست؛ چرا که بخشی از این [[انرژی]] به صورت گرما در [[یاخته]] آزاد می‌شود. به‌طور معمول، بازده این مسیرها در حدود ۵۰٪ است. [[انرژی]] ذخیره شدهٔ این مسیرها به مصارف گوناگونی می‌رسد که یکی از مهم‌ترین آنها، مصرف در مسیرهای فراگشتی برای بیوسنتز ترکیبات پیچیدهٔ درون یاخته است.
| |||