'''کپهداغ''' به معنای کوههای بسیار است که در شمال [[ایران]] قرار دارد و بخشی از رشته کوههایکوههای [[ترکمنستان]] و [[خراسان شمالی]] را که در شمال رود [[گرگان]]، [[قوچان|و رودخانه اترک]] واقع شده در بر میگیرد. از غرب به دریای خزر و از شرق به ارتفاعات [[هزار مسجد]] [[خراسان رضوی]] منتهی میشوند. بخش کوچکی از شاخهٔ شمالی آن در جنوب ترکمنستان است.
این ارتفاعات در چین خوردگیهای [[آلپ]] - [[هیمالیا]] شکل گرفتهاند. این ارتفاعات جهت شمال غربی - جنوب شرقی دارند و از
نظر زمینشناسی شبیه کوههای [[زاگرس]] هستند. از مهمترین ویژگیهای آنها میتوان به منابع غنی آب، [[سازندهای آهکی|سازنده هایسازندههای آهکی]]،فرسایش، فرسایش آبی و وجود پدیدههای [[کارستی]] اشاره نمود. مرتفعترین قله این رشته کوه، قله بیر در کوههایکوههای گلیل در شمال شیروان است.
پوشش گیاهی رشته کوهکوه کپه داغ با بارندگیبارندگی سالیانه به طوربهطور میانگین ۴۵۰ میلی مترمیلیمتر مناسب بوده و پوشیده از جنگل هایجنگلهای تنک اورس، زالزالک، زرشک کوهی و...و… است. از منظر حیاط وحش این ناحبه دارای دو منطقه حفاظت شده گلیل سرانی در خراسان شمالی و تندوره در خراسان رضوی بوده که گونههای با ارزش پلنگ ایرانی، قوچ و میش، کل، بز و خوکهای وحشی و....و… همراه با گونههای باارزش پرنده از جمله عقاب طلایی، هما، کرکس، کبک و گونه با ارزش و در معرض تهدید قرقاول که در علف زارها و نی زارهای رود اترک وجود دارد در آن زندگی میکنند.
بافت جمعیتی این منطقه عمدتاعمدتاً از ترکمنها ،ترکمنها، تاتهای خراسان و کردهای کرمانج ایجاد شده استشدهاست.
در اوایل قرن گذشته که نیروی زمینی کشورها قدرت اصلی آنها به حساب می آمد،میآمد، برخی از نقاط جهان که نقش کلیدی در تصرف یک منطقه داشتند، به قلب زمین (Heartland Theory) مشهور بودند. ارتفاعات کپه داغ به دلیل تسلط بر دشتهای [[روسیه]]، یکی از قلبهای زمین جهان محسوب می شدمیشد.<ref name="کتاب">[http://www.scribd.com/doc/236089002/00-merged کتاب استانشناسی خراسان شمالی دوره دبیرستان]</ref>