جزیره پایداری: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌شده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۲:
 
عنصرهای سنگین‌تر از [[اورانیوم|اورانیم]] به صورت طبیعی در زمین وجود ندارند. این [[عنصر فرااورانیم|عنصرهای فرااورانیمی]] و به وسیلهٔ [[واکنش هسته‌ای|واکنش‌های هسته‌ای]] در آزمایشگاه‌ها ساخته می‌شوند. آن‌ها همگی پرتوزا و ناپایدارند و به‌طور کلی هرچه سنگین‌تر می‌شوند، [[نیمه‌عمر]]شان کوتاه‌تر می‌شود.<ref dir=ltr>{{پک|Loveland|2005|ک=Modern nuclear chemistry|ص=62|زبان=en}}</ref> برای مثال نیمه‌عمر عنصر ۱۱۵ ([[مسکوویم]]) ۰/۸ ثانیه، عنصر ۱۱۶ ([[لیورموریوم|لیورموریم]]) '''۶۰''' میلی‌ثانیه و عنصر ۱۱۸ ([[اوگانسون]]) تنها ۰/۷ میلی‌ثانیه است.<ref dir=ltr>{{پک|Loveland|2005|ک=Modern nuclear chemistry|ص=435|زبان=en}}</ref> اما طبق برخی نظریه‌ها در [[فیزیک هسته‌ای]]، دانشمندان حدس می‌زنند در محدوده‌ای از تعداد [[نوترون]]‌ها و [[پروتون]]‌ها، دوباره به عنصرهایی با پایداری بالا دست یابند. به این محدوده در اصطلاح '''جزیره پایداری''' گفته می‌شود. برای نمونه پیش‌بینی می‌شود عنصری با ۱۱۴ [[پروتون]] و ۱۸۴ [[نوترون]]، پایداری بالاتری نسبت به عنصرهای مجاورش داشته باشد و به اصطلاح در جزیرهٔ پایداری قرار داشته باشد.<ref dir=ltr>{{پک|Loveland|2005|ک=Modern nuclear chemistry|ص=446|زبان=en}}</ref>{{فیزیک هسته‌ای}}
منظور از دستیابی به جزیرهٔ پایداری، ساخت [[عنصر فوق سنگین]]ی است که برخلاف عنصرهای فوق سنگینی که تاکنون ساخته شده‌اند، از پایداری بالایی برخوردار باشد. هرچند در عمل هنوز کسی موفق به انجام این کار نشده، ولی شواهدی از آزمایش‌های مختلف به دست آمده که امکان چنین کاری را تأیید می‌کنند.<ref>{{پک|لاولند|موریسی|سیبورگ|۱۳۹۲|ک=شیمی هسته‌ای نوین|ص=۵۷۶}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Oganessian|Utyonkov|Moody|ک=The synthesis of element 114|زبان=en}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Helmenstine|2016|ک=Island of Stability|زبان=en}}</ref> کشف جزیرهٔ پایداری یک هدف مهم در علم تلقی می‌شود، چنان‌که فیزیک‌دان روس [[ویتالی لازاریویچ گینزبرگ|ویتالی گینزبورگ]] این موضوع را یکی از ''۳۰'' ''مسألهٔ مهم فیزیک برای [[قرن بیست و یکم]]'' می‌داند.<ref dir=ltr>{{پک|Ginzburg|ک=Nobel Lecture|زبان=en}}</ref> در صورت چنین کشفی، عنصرهای فوق سنگینِ پایداری ساخته می‌شوند که پیش از این در زمین یافت نشده‌اند و در صورتی‌که نیمه عمرشان به اندازهٔ کافی طولانی باشد، می‌توانندمی‌توان در آزمایش‌هایی واقعی از نظر خواص [[شیمی|شیمیایی]] و فیزیکی آن‌ها را بررسی شوندکرد که این امر می‌تواند به تکمیل مدل‌های نظری ساختار هسته کمک کند و دانش انسان از [[هستهٔ اتم]] را بهبود ببخشد. همچنین ممکن است کاربردهای جدید و حتی غیرمنتظره‌ای در زمینه‌های گوناگون برای این عنصرها کشف شود.<ref>{{پک|انجمن فیزیک ایران|ک=جزیره پایداری هسته‌ها}}</ref>
 
== مبانی نظری ==