حزب کارگر (بریتانیا): تفاوت میان نسخه‌ها

این حزب در انتخابات‌های سراسری اوایل دههٔ ۱۹۲۰ میلادی از [[حزب لیبرال بریتانیا]] پیشی گرفت و توانست برای اولین بار دولت‌های اقلیتی به نخست‌وزیری [[رمزی مک‌دونالد]] در سال ۱۹۲۴ و از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ تشکیل دهد. این حزب در طول سال‌های [[جنگ جهانی دوم]] از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ در دولت ائتلاف زمان جنگ شرکت داشت. همچنین حزب کارگر بین سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۰ و از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹ دولت را در اختیار داشت. آخرین حاکمیت حزب کارگر بر بریتانیا بین سال‌های ۱۹۹۷ تا سال ۲۰۱۰ به نخست وزیری [[تونی بلر]] و [[گوردون براون]] بود، که از اکثریت با اختلاف ۱۷۹ کرسی در [[مجلس عوام]] شروع شد و به ۱۶۷ در سال ۲۰۰۱ و ۶۶ در سال ۲۰۰۵ کاهش یافت. دست یافتن به ۲۸۵ کرسی در سال ۲۰۱۰، حزب کارگر را در موقعیت حزب مخالف دولت محافظه‌کار-لیبرال دموکرات قرار داد. این حزب در [[پارلمان اروپا]] نیز ۲۰ کرسی در اختیار دارد. رهبر کنونی حزب کارگر [[جرمی کوربین]] است. حزب کارگر در انقلاب ۱۹۷۹ ایران (به رهبر جیمی کالاهان) و با همراهی حزب دموکرات آمریکا (به رهبری جیمی کارتر) نقش مهمی را ایفا کردند.