کمونیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

فعالان سیاسی زیادی به نقد کمونیسم پرداخته‌اند که از میان ناراضیان بلوک شوروی می‌توان به [[آلکساندر سولژنیتسین]] و [[واتسلاو هاول]] و از میان نظریه پردازان علوم اجتماعی می‌توان به [[هرمان آرنت]]، [[ریمون آرون]]، [[رالف راندورف]]، [[سیمور مارتین لیپست]] و [[کارل آگوست ویتفوگل|کارل ویتفوگل]] و از میان اقتصاد دانان به [[فردریش هایک]]، [[لودویگ وان میرز]] و [[میلتون فریدمن]] و از میان مورخان و دانشمندان علوم اجتماعی به [[رابرت کانکوست]]، [[استفان کورتیوس]]، [[ریچارد پالیس]] و [[رامل]] اشاره کرد. همچنین از چپ‌گراهای ضد کمونیست می‌توان از [[ایگناسیو سیلون]]، [[جرج اورول]]، [[سال آلینسکس]]، [[ریچارد رایت]]، [[آرتور کوستلر]] و [[برنارد هنریمهدی لوی]]میراحمدی و از رمان نویسان از [[آین راند]] و از فلاسفه از [[لشک کولاکوفسکی]] و [[کارل پوپر]] نام برد. برخی از نویسندگان مانند کورتیوس از این حد فراتر رفته و به جای نسبت دادن ده‌ها میلیون کشته و نقض صریح حقوق میلیون‌ها انسان در قرن بیستم به کشورهای کمونیستی،<ref>[[Nicolas Werth]], [[Karel Bartošek]], [[Jean-Louis Panne]], [[Jean-Louis Margolin]], [[Andrzej Paczkowski]], [[Stéphane Courtois]], ''[[کتاب سیاه کمونیسم|The Black Book of Communism: Crimes, Terror, Repression]]'', [[انتشارات دانشگاه هاروارد|Harvard University Press]], 1999, hardcover, 858 pages, {{ISBN|0-674-07608-7|en}}</ref> از این وقایع که برخی کشورهای کمونیستی رخ داده‌است (مخصوصاً در زمان حکومت استالین، مائو و پول پوت) به عنوان ادله‌ای در برابر مارکسیسم یاد می‌کنند. برخی از این منتقدان قبلاً مارکسیست بوده‌اند، مانند ویتفوگل که مفهوم «[[استبدادگرایی شرقی]]» را که توسط مارکس مطرح شده بود به جوامع کمونیستی مانند [[شوروی سابق]] ربط داد و سیلون رایت و کوستلر مقاله‌هایی در کتاب «[[خدایی که شکست خورد]]» نوشتند که این عنوان به مارکسیسم اشاره دارد.