ابوالحسن صبا: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تمیزکاری+بهبود لید+حذف القاب و جمله نامفهوم. بهبود لحن
خط ۲۶:
|نوه = [[سبا خویی]]، [[ابوالحسن میرولی]]، [[مسیح آتابای]]، [[دنیا آتابای]]، [[علیقلی میرولی]]، [[ثریا خویی]]
}}
'''ابوالحسن صبا'''، (زادهٔ ۱۲۸۱ در [[تهران]] - درگذشتهٔ ۲۹ آذر ۱۳۳۶ در تهران)<ref name="Hamshahri">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.hamshahrionline.ir/news.aspx?id=101815| عنوان = زندگینامه: ابوالحسن صبا (۱۲۸۱–۱۳۳۶)| تاریخ بازدید = مرداد ۱۳۹۰| ناشر = همشهری آنلاین}}</ref>)، استاد [[موسیقی ایرانی]]، [[آهنگساز]] و [[موسیقی‌دان|نوازندهٔ]] سرشناس ایرانی بود.
او از برجسته‌ترین چهره‌های [[موسیقی ایران]] در هفتاد سال گذشته‌است.
 
خط ۳۷:
 
صبا، در سال ۱۳۱۱ با یکی از شاگردان خود با نام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی [[نیمایوشیج|نیما]]، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج، سه دختر به نام‌های غزاله، ژاله و رکسانا می‌باشد.
 
ابوالحسن صبا در سال ۱۳۳۶ و به علت ناراحتی قلبی در سن ۵۵ سالگی درگذشت و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. بعد از مرگ، بر طبق وصیت او، خانه‌اش در ۲۹ آبان ۱۳۵۳، توسط [[دانشکده هنرهای زیبا|دانشکدهٔ هنرهای زیبا]] به [[موزه صبا|موزه]] تبدیل شد.<ref name="Waterloo" /> این موزه که در سال ۱۳۸۳ به کوشش نوهٔ استاد [[سبا خویی]]، که آنقدر پیگیر ماجرای مرمت خانه و موزه شد تا بالاخره کار نتیجه داد به وضعیت فعلی‌اش رسیده مهمان هنردوستان ایرانی است. سبا فرزند رکسانا آخرین و کوچک‌ترین دختر استاد صبا و [[اسماعیل خویی]] ست و دستی به تار دارد و فعالیت‌های هنری مادربزرگش را در کار تهیه مزون لباس‌های محلی ایرانی ادامه می‌دهد. [[سبا خویی]] در حال حاضر مجری اتاق خبر تلویزیون [[من و تو ۱]] و یکی از برنامه‌سازان این شبکه تلویزیونی است.
ابوالحسن صبا در شب جمعه ۲۹ آذر سال ۱۳۳۶ و به علت نارسایی قلبی در سن ۵۵ سالگی درگذشت و در [[گورستان ظهیرالدوله]] به خاک سپرده شد.
نوه دیگر استاد صبا ابوالحسن میر ولی پسر غزاله دختر بزرگ استاد است که مانند پدر بزرگ به آموزش موسیقی مشغول است.{{سخ}}
 
صبا پس از سال‌ها کوشش و پرورش شاگردان فراوان در شب جمعه ۲۹ آذر سال ۱۳۳۶ دیده از جهان فروبست و در [[قبرستان ظهیرالدوله]] به خاک سپرده شد.
ابوالحسن صبا در سال ۱۳۳۶ و به علت ناراحتی قلبی در سن ۵۵ سالگی درگذشت و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. بعد از مرگ، بر طبق وصیت او، خانه‌اش در ۲۹ آبان ۱۳۵۳، توسط [[دانشکده هنرهای زیبا|دانشکدهٔ هنرهای زیبا]] به [[موزه صبا|موزه]] تبدیل شد.<ref name="Waterloo" /> این موزه که در سال ۱۳۸۳ به کوشش نوهٔ استادابوالحسن صبا [[سبا خویی]]، که آنقدر پیگیر ماجرای مرمت خانه و موزه شد تا بالاخره کار نتیجه دادتبدیل به وضعیت فعلی‌اشموزه رسیدهشد٬ مهمان هنردوستان ایرانی است. سبا فرزند رکسانا آخرین و کوچک‌ترین دختر استاد صبا و [[اسماعیل خویی]] ست و دستی به تار دارد و فعالیت‌های هنری مادربزرگش را در کار تهیه مزون لباس‌های محلی ایرانی ادامه می‌دهد. [[سبا خویی]] در حال حاضر مجری اتاق خبر تلویزیون [[من و تو ۱]] و یکی از برنامه‌سازان این شبکه تلویزیونی است. نوه دیگر صبا٬ ابوالحسن میر ولی پسر غزاله دختر بزرگ صبا است که مانند پدر بزرگ به آموزش موسیقی مشغول است.{{سخ}}
 
== فعالیت هنری ==
سطر ۴۵ ⟵ ۴۶:
ابوالحسن صبا در سال ۱۳۰۲ در [[هنرستان عالی موسیقی|مدرسهٔ عالی موسیقی]] که توسط [[علینقی وزیری]] بنیان گذاشته شده بود، مشغول به تحصیل شد. صبا در ۲۲ سالگی دانشجوی ممتاز و تک‌نواز برنامه‌های مدرسهٔ عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق استادان و دوستانش قرار گرفت. نخستین اثر ضبط‌شدهٔ صبا قطعهٔ ''[[زرد ملیجه]]'' با ویولن بود که در میان دو بند سرود ''ای وطن'' با صدای [[روح‌انگیز]] در سال ۱۳۰۶ در قالب صفحه تولید شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت.<ref name="Waterloo" />
 
ابوالحسن صبا، در سال ۱۳۰۶ از طرف استاد علینقی وزیری مأمور شد تا در [[رشت]] مدرسه‌ای مخصوص موسیقی تأسیس کند. او نزدیک ۲ سال در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایه‌های شمال رفت و به جمع‌آوری آهنگ‌های محلی پرداخت و ارمغان‌هایی از این سفر به همراه آورد. آهنگ‌های ''دیلمان''، ''رقص چوبی قاسم‌آبادی''، ''کوهستانی'' و ''امیری مازندرانی'' یادگار این دوره از زندگی اوست.<ref name="Waterloo" />
 
صبا در نواختن همه [[ساز]]های موسیقی [[ردیف (موسیقی)|ردیف]] چیرگی پیدا کرد و تمام سازهای ایرانی همچون [[سنتور]]، [[تار]]، [[سه‌تار]]، [[تنبک]]، نی، [[کمانچه]]، [[ویولن]] و نیز [[پیانو]] را در حد استادی می‌نواخت ولی ویولن و سه‌تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید.
سطر ۶۳ ⟵ ۶۴:
 
== آثار ==
از صبا صفحات بسیاری حاوی تکنوازی‌ها و [[همنوازی|همنوازی‌]]های او منتشر شده‌است که مهارت فوق‌العاده او را در نواختن ویولن نشان می‌دهد. هم‌چنین نوارهای خصوصی بسیاری پر کرده که مرجع هنرجویان و گویای تسلط فوق‌العاده او در نواختن [[سه‌تار]] است.
 
از استاد صبا، سه دوره آموزش ویولن، چهار دوره تعلیم سنتور، یک دوره تعلیم تار و سه‌تار منتشرشده و باقی آثار او هنوز منتشر نشده‌اند.
 
شعر، سرود با آهنگ‌سازی [[حسین ملک]] است نیز از اوست. صبا نخستین موسیقی‌دان ایرانی است که [[موزه|موزه‌]]ای ویژه از او (منزل شخصی صبا) تأسیس شده و به نام خود او در خیابان [[ظهیرالسلام]] [[تهران]] واقع است.
 
روی هم رفته کارهایآثار به‌جا مانده از استاد ابوالحسن صبا را می‌توان این گونه دسته‌بندی کرد:
 
=== مستقل ===