گفته میشود او از نزدیک شدن به صاحبان قدرت به همان اندازه پرهیز داشت که از پیوستن به صف انقلابیان.
[[سید علی خامنهای]]، در سال ۱۳۷۳ در یکی از دیدارهایش با مسئولان فرهنگی کشور دربارهٔ مهدی اخوان ثالث میگوید: پس از انقلاب با او تماس گرفته و تلاش کرده او را به همکاری با جمهوری اسلامی ترغیب کند. اما اخوان پاسخ داده: «'''بنای ما بر این است که همیشه بر سلطه باشیم نه با سلطه'''.» خامنهای میگوید: «گوشی را گذاشتم و تا آخر هم سراغ او نرفتیم.»
در فروردین سال ۱۳۶۹ هم خامنهای در جمع شاعران اهل مشهد دربارهٔ اخوان میگوید: نمیتوانید بروید با او بنشینید، چون او اصلاً شماها را نفی میکند؛ شماها هم او را به کلی از رگ و ریشه نفی میکنید. میبینید که این راه بستهاست.
اخوان در پی رد دعوت خامنهای برای همکاری با محدودیتها و بیمهریهای زیادی روبرو شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = فاطمه شمس|نشانی = http://www.rahesabz.net/story/85628/ |عنوان = هیچیم و چیزی کم…| ناشر = جرس|تاریخ = ۶ شهریور ۱۳۹۳|تاریخ بازدید = ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = بهزاد کشمیریپور|نشانی = http://www.dw.com/fa-ir/یادی-از-مهدی-اخوان-ثالث-امید-شعر-معاصر/a-18669975 |عنوان = یادی از مهدی اخوان ثالث، «امید» شعر معاصر | ناشر =دویچه وله فارسی|تاریخ = ۲۶ اوت ۲۰۱۵|تاریخ بازدید = ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶}}</ref>