رموم فارس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۷:
* رم لوالجان یا رم احمد لیث از سوی جنوب به خلیج فارس و از سه جانب دیگر به کوره اردشیر خره محدود بود. این رم، نواحی کوهنارو(جبل النارویه)، صیمکان، جهرم، قیر و کارزین، جویم و بیدشهر و لارستان الی [[استان هرمزگان]] کنونی را در بر می‌گیرد.
* رم کاریان یا رم احمد بن الحسن در شرق وشمال شرقی فارس قرار داشت، از شمال به ایالت کرمان، از شرق به «سیف آل صفار» و دریای فارس، از غرب به رم بازنجان و از جنوب به کوره اردشیر خره محدود می‌شد. این رم نواحی ابرقو تا فسا تا بندرعباس کنونی را شامل می‌شود.سنتاً قشلاق این ایل در مناطق شمالی لارستان و ییلاقشان در بلوک مرودشت ،پاسارگاد و اقلید بوده‌است.امروزه باصری‌ها بیشتر در شهرهای مرودشت، سعادت‌شهر، شیراز، جهرم و سایر مناطق مرکزی فارس ساکن هستند.با توجه به شواهد بسیار این رم بازمانده قبیله پاسارگادیان در دوره هخامنشیان می‌باشد.بازماندگان این رم [[باصری|باصری‌ها]] هستند که در همین ناحیه کوچ می‌کنند.آﻥﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻭﻥ ﺍﻭﻟﯿﻪٔ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺑﻪ ﺭَﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﻣﻠﻘﺐ ﮔﺸﺘﻨﺪ، ﺍﺭﺩﺷﯿﺮ ﺑﺎﺑﮑﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﺎﺳﺎﻧﯿﺎﻥ ﯾﺎﺭﯼ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻭﯾﮋﻩٔ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ؛ ﺑﻪﻃﻮﺭﯼﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﺬﻫﺒﯽ
ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﻮﭺ ﺍﯾﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ، ﻣﺮﮐﺰ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﺷﺪ .ﺭﻡ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻤﻠﻪٔ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺳﺨﺖ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﺭﯾﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺎﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻭ ﻓﺘﺢ ﺷﺪ .
تعمق در نام‌های بالا روشن می‌کند که رموم دوره ساسانی در قرنهای آغازین اسلامی به نام حکمرانان منطقه مربوط شهرت داشتند. برخی از این حکمرانان (مانند حسین بن صالح) عرب بودند و برخی (مانند جیلویه و شهریار) ایرانی.
| |||