علویان (سوریه): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) جز افزودن ناوباکس ۷.۵> الگو:مباحث دین (درخواست کاربر:Modern Sciences)+املا+مرتب+تمیز+ |
||
خط ۱۳:
[[پرونده:Alawite Distribution in the Levant.png|220px|بندانگشتی|محل سکونت علویان]]
'''عَلَویه''' یا '''نُصَیریه''' یکی از فرقه‌های مذهب [[شیعه]] است که بزرگترین اقلیت دینی را در [[سوریه]] تشکیل می‌دهند و [[حافظ اسد]] و بسیاری از رهبران حزب حاکم این کشور منتسب به آن هستند. در برخی منابع خصوصاً
== سکونتگاه ==
سکونتگاه اصلی علوی‌ها در غرب [[سوریه]] است. پیروان این مذهب را علویان یا '''
== ریشه تاریخی و باورها ==
ابهامات و اختلاف نظرهای زیادی در مورد ریشه تاریخی و اعتقادات اصلی آنها وجود دارد. یکی از منابع مذهبی پذیرفته شده این فرقه ''کتاب المجموع'' اثری از [[سلیمان ادهانی]] است که سال ۱۸۵۹ در [[حلب]] منتشر شد. در این کتاب آمده که آنها به [[تناسخ]] ارواح از جسمی به جسم دیگر اعتقاد دارند و واژه ''نصیریه'' برگرفته از نام «[[ابن نصیر العبدی البکری النمری]]» است؛ شخصی که خود را باب [[حسن عسکری]] امام یازدهم [[شیعه دوازده امامی]] معرفی می‌کرد. البته مشخص نیست که مطالب این کتاب تا چه اندازه برای علویان معاصر مرجعیت داشته باشد، چراکه از زمان شروع سرپرستی [[فرانسه]] بر سوریه (۱۹۲۰ تا ۱۹۴۶) نام ''نصیریه'' برای این گروه به تدریج کنار گذاشته شده و ''علویه'' جایگزین آن شده و این گروه از نظر اعتقادی و شاید هم با انگیزه‌های سیاسی به سوی همخوانی بیشتر با اکثریت [[شیعیان]] حرکت کرده‌است. در سال ۱۹۳۶ یک شورای علمای علوی در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که «علویان تنها هواداران [[امام علی]]... برادرزاده، پسرخوانده، و وصی پیامبر هستند». در سال ۱۹۷۳ سه سال پس از اینکه یک علوی به نام [[حافظ اسد]] در سوریه به قدرت رسید شورای علمای این مذهب اعلامیه‌ای با مفاد مشابه صادر کرد.<ref name="answers.com">Alawi. Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, The Gale Group, Inc, 2004. http://www.answers.com/topic/alawi, accessed October 05, 2012</ref>
علویه از نظر تاریخی همراه با [[دروزی|دروزها]] از [[مذهب اسماعیلیه]] منشعب شده‌اند و اسماعیلیه نیز پیشتر از [[شیعه امامیه]] جدا شده‌است.<ref name="answers.com"
== پراکنش ==
هم‌اکنون علویان بیشتر در سواحل سوریه و [[استان ختای]] در [[ترکیه]] تمرکز دارند. به‌طور تقریبی سیزده درصد جمعیت سوریه علوی هستند. در سوریه آنها قدرت سیاسی قابل توجهی را به دست آورده‌اند. آنها از زمان سرپرستی فرانسه بر سوریه مقامات مهمی در ارتش به دست آورده و با به قدرت رسیدن [[حزب بعث]] در سال ۱۹۶۳ موقعیت بهتری به دست آوردند اما پس از رسیدن [[حافظ اسد]] به قدرت بود که جایگاه آنها کاملاً مستحکم شد. از بین ۳۳ افسر نظامی ارشد منتخب حافظ اسد برای فرماندهی نیروهای مسلح، و سرویس‌های امنیتی و اطلاعاتی بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۷ حداقل ۱۹ نفر علوی بوده‌اند. با این حال به نظر نمی‌رسد وضعیت سیاسی اجتماعی علویان در جامعه سوریه به‌طور کلی بهبود قابل توجهی کرده باشد.<ref name="answers.com"
در آثار مستشرقین و برخی مورخان اسلامی مطالب ضد و نقیضی در مورد اعتقادات این گروه مطرح شده خصوصاً
| نشانی =http://www.hawzah.net/fa/magart.html?MagazineID=0&MagazineNumberID=4612&MagazineArticleID=33715
| عنوان =نصیریه، علویان و شیعه اثنا عشری
خط ۶۳:
== علویان از دید فقیهان شیعه و سنی ==
از دید برخی فقهای سنی دیدگاه و عقاید علویان متناقض با دین اسلام شناخته می‌شود. فقهای تشیع آنها را جزو مسلمانان می‌دانند منابع و مستشراقان غربی این نگاه تشیع را نگاهی از نوع با تساهل و مدارا با ایشان می‌دانند. در طول تاریخ پیروان این فرقه‌ها توسط حاکمان سنی سرکوب شده‌اند.<ref name='BBC'
== جستارهای وابسته ==
خط ۹۹:
{{جمعیت‌شناسی ترکیه}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
{{مباحث دین}}
{{اسلام-خرد}}
سطر ۱۱۶ ⟵ ۱۱۷:
[[رده:مدارس تفکر درونی]]
[[رده:مذاهب اسلامی]]
[[رده:هلال حاصل‌خیز]]▼
[[رده:مذاهب زیرشاخه تشیع]]
▲[[رده:هلال حاصل‌خیز]]
| |||