امینالله حسین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
مقاله ارتقا دادم.با توجه به منابع محدود از استادان و صاحب نظران موسیقی درخواست مشارکت دارم.به دلیل با ارزش بودن این هنرمند،امیدوارم این مقاله خوب یا برگزیده شود.با احترام |
درخواست همکاری از استادان و نظریه پردازان موسیقی را دارم |
||
خط ۱:
{{Infobox person
| name = امینالله آندره حسین
| birth_name =
| image =
| image_size =
| caption =
| birth_date = {{by|
| birth_place = [[سمرقند]]، [[
| death_date = {{death date and age|1983|8|09|1905|0|0|df=y}}
| death_place = [[پاریس]]، [[فرانسه]]
| height =
| occupation = [[آهنگساز]] و [[تار]]
| years_active =
| parents =
| siblings =
| spouse =
| children = [[روبر حسین]]
| alma_mater =
| religion = [[مزدیسنا]]
| known for =
}}
'''امینالله آندره حسین''' (زادهٔ ۳۰ خرداد ۱۲۸۴ خورشیدی در [[سمرقند]] یا [[عشقآباد|عشق آباد]]- درگذشتهٔ ۱۸ مرداد ۱۳۶۲ خورشیدی در [[پاریس]]) [[آهنگساز]] ایرانیتبار ساکن [[فرانسه]] بود.او جزو مشهورترین موسیقی دانان ایرانی در جهان او را شايد بتوان نخستين آهنگساز پيشروی ايران دانست که آفريده هايش در رپرتوار ارکسترهای بين المللی قرار گرفته و به دفعات به اجرا در آمده است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=BBCPersian.com|نشانی=http://www.bbc.com/persian/arts/story/2006/02/060224_pm-aminollah-hossein.shtml|وبگاه=www.bbc.com|بازبینی=2019-03-03}}</ref>اورا میتوان موسیقی دان رومانتیک ملی دانست و مانند گروه پنج به سرپرستی [[میلی بالاکیرف|بالاکيرف]] در روسيه،[[ژان سیبلیوس|ژان سيبليوس]] در فنلاند،امانوئل اوفايا اسپانيایی، و [[بدریخ اسمتانا|بدريخ اسمتانا]] چکی را می توان در رده آهنگسازان رومانتيک ملی که احساسات ميهن پرستانه در آفريده هايشان نمایان است، قرار داد .<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Untitled Document|نشانی=http://www.kalam.se/t-aminollah-asar.htm|وبگاه=www.kalam.se|بازبینی=2019-03-03}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=BBCPersian.com|نشانی=http://www.bbc.com/persian/arts/story/2006/02/060224_pm-aminollah-hossein.shtml|وبگاه=www.bbc.com|بازبینی=2019-03-03}}</ref><ref>همان.</ref>
خط ۳۸:
شاهکار های حسین [[مینیاتورهای ایرانی]] و [[سوئیت شهرزاد]] که بعد با هم موسیقی [[باله شهرزاد]] را تشکیل دادند، در سال [[۱۹۷۵ (میلادی)|۱۹۷۵]] تصنیف شد. برای اجرای همین باله بر صحنه [[تالار رودکی]] بود که حسین در پاییز [[۱۹۷۷ (میلادی)|۱۹۷۷]] برای اولین و آخرین بار به ایران سفر کرد.چهار قطعه برای تار سلو با مایه ایرانی، از زیباترین کارهای حسین بهشمار میآیند؛ راپسودیهای ایرانی نمره ۱ و ۲ که اولی در شور است و دومی در [[چهارگاه]] که با چهار مضرابی به راستی زیبا پایان مییابد؛ قطعه [[تو را دوست دارم وطنم]] و قطعه [[عبادت زردشت]]. البته حسین تغییراتی در پردههای تار دادهبود که سازش را منحصربهفرد ساختهبود و تا جایی که نگارنده اطلاع دارد بعد از او کسی آن را دنبال نکرد.تصنیفات امینالله حسین برای دیگر سازها غیر از تار منحصر است به آثاری برای [[پیانو]] که ساز اصلی او محسوب میشد. قطعاتی کوتاه برای پیانو سلو براساس [[رباعیات خیام]] و سه کنسرتو برای پیانو و ارکستر آثار او در این زمینه هستند.اکثر آثار حسین بر روی [[صفحه|صفحههای]] موسیقی از شرکتهای بزرگ صفحه پرکنی از قبیل [[فیلیپس]] ضبط شده و موجود است.همچنین [[موسسه فرهنگی-هنری ماهور|موسسه ماهور]] آلبوم های برگزیده آثار امین الله حسین را در ۲ سی دی روانه ی بازار نموده است.
امين الله حسين نيز با آنکه چندان در ايران نزيسته بود، ولی دورادور به ايران عشق می ورزيد و اين عشقش را در آفريده های خود باز می تابانيد. با اين ويژگی که به دليل اقامت دوره جوانی در روسيه موسيقی ملی گرای آن ديار بر او تاثير می گذاشت.از آن گذشته نیز موسيقی کمابيش پيشرفته در جمهوری آذربايجان نيز توجه او را به سوی خود جلب می کرد. برهمه اين ها بايد شيوه های آهنگ نويسی فرانسويان را نيز افزود.ترکيب متوازنی از اين تاثيرات، در واقع محتوای ملی - رومانتيک آثار حسين را به وجود می آورد.تکنيک آهنگسازی امين الله حسين بسيار ساده و روان است و شنيدن آثار او برای کسانی که سال ها از وطن دور افتاده اند، آرامش نوستالژيک و غمگنانه فراهم می آورد.آفريده های عمده امين الله حسين، جز آنها که پيش از اين ياد کرديم عبارت است از سه کنسرتو برای پيانو و ارکستر، دو سمفونی، اتودهای بی شمار و سمفونيک و قطعاتی برای پيانو، تئاتر و فيلم.همه آفريده های او، پس از اجرا با تحسين جمع شنوندگان و نيز نامداران روبرو شده، اجرای آن ها بارها تکرار شده و بعضی از آن جايی دائمی در رپرتوار های بزرگ پيدا کرده است و از آن گذشته نیز تاکنون بسياری از آثار حسين بر روی صفحه و ديسک ضبط شده است. به اين ترتيب امين الله حسين را بايد در صدر فهرست موسيقی دانان پيشرو ايران جای داد که راه هايی برای عرضه موسيقی ملی در عرصه های جهانی پيدا کرده اند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Untitled Document|نشانی=http://www.kalam.se/t-aminolla.htm|وبگاه=www.kalam.se|بازبینی=2019-03-03}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=امین الله حسین؛ مردی که «خرابه های تخت جمشید» را به صدا در آورد|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/f4_Art_Artists_Aminollah_Hussein_Iran_music/2058507.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2019-03-03|کد زبان=fa}}</ref>
== بازتاب ==
[[سعدی حسنی|سعدي حسني]]، مولف تاريخ موسيقي در بارهي امينالله حسين مينويسد که موسيقي او، اغلب به ياد وطن تصنيف شده و در همهي آثارش، عشق و علاقهي وي به ايران پيداست. با اين حال، او هنوز در پاريس اقامت دارد و با تحولي که در ايران صورت گرفته، همآهنگي نکردهاست. تکنيک موسيقي او، ساده و روان است. وي شيوهي روسي و فرانسوي را به هم آميخته و در بعضي آهنگها تحت تاثير نغمههاي آذربايجاني واقعشدهاست.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Untitled Document|نشانی=http://www.kalam.se/t-aminollah-asar.htm|وبگاه=www.kalam.se|بازبینی=2019-03-03}}</ref><blockquote>روزنامهي پاريژور فرانسه، در شمارهي سيزدهم ژوئيه 1970، ضمن مطلبي تحت عنوان بازگشت آندره حسين به اصل مي نويسد که اين روزها،آندره حسين، باعرضهي دو صفحهي سي و سه دور به بازار، شامل راپسودي ايراني، نيايش زرتشت و من وطنم را دوست دارم، بازگشتي مضاعف به اصل خود داشته است.اين نوشتهي روزنامهي فرانسوي،انسان را به ياد مولوي مياندازد که گفته است:</blockquote><blockquote>'''هرکسي کو دور ماند از اصل خويش'''</blockquote><blockquote>'''بازجويد روزگار وصل خويش'''</blockquote><blockquote>روزنامه ي پاريژور در مطلبي ديگر مينويسد:روبر حسين، از هنرمندان هنر تئاتر و سينماي فرانسه، فرزند امينالله حسين است. او ساختن موسيقي متن فيلمهايي را که کارگرداني ميکرد، به پدر ميسپرد.فيلمهاي روبر حسين از قبيل '''''کينهتوز'''''، '''''طعم خشونت'''''، '''''يک طناب يک کلت''''' و چند فيلم ديگر، امضاي آندره حسين را دارند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Untitled Document|نشانی=http://www.kalam.se/t-aminollah-asar.htm|وبگاه=www.kalam.se|بازبینی=2019-03-03}}</ref></blockquote><blockquote>'''هنري مالرب''' نقاد سرشناس ديگري که همزمان با حسين ميزيسته،در روزنامهيکورير دوپاري اين عقیده را ابراز ميدارد: ما با موسيقي اصيل ايراني و فواصل آن که به مراتب پرشمارتر از فواصل غربي است، آشنا هستيم. هنگام گوش دادن به راپسوديهاي حسين که مجموعهاي از خيالپردازي هاي او در زمينههاي فرهنگ بومي و نياکاني است، اين احساس به ما دست ميدهد که مانند مونتسکيو فرياد برآوريم «آه .آه. آقاي حسين، آيا شما ايراني هستيد؟اين غيرممکن است. چگونه ميتوان ايراني بود و اين اهنگها را نوشت!آندره چنان نغمات فولکلوريک ايراني را در لايهاي از هارموني غربی قرار ميدهد که ديگر قابل شناسايي نيست...»<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Untitled Document|نشانی=http://www.kalam.se/t-aminollah-asar.htm|وبگاه=www.kalam.se|بازبینی=2019-03-03}}</ref></blockquote><blockquote>ناشر کمپاني فرانسوي، '''لوسين مايار''' روي صفحهاي که شامل سمفوني پرسپوليس است،حسين را اينگونه ميستايد: او، همانند يک مُغ و به لطف قريحهي آهنگسازي خويش، خط سيري را که روشنايي روز طي ميکند،پشت سر گذاشتهاست.در طنين نوشتههاي او، بازتاب پرستش خورشيدکهن را ميتوان يافت. حسي از افسون تمدني ديرينه سال، در سراسر کارهاي او موج میزند.او موسيقيداني است که ريشهها را جستجو ميکند و ارزشهاي جاري در شعر ايران بزرگ را تميز ميدهد.</blockquote><blockquote>'''رنه دومي نيل''' نقّاد هنري نشريهي لوموند دربارهي امينالله حسين چنين اظهار نظر میکند: در مينياتورهاي ايراني، روح پارسي را ميتوان مجسم ديد. هنر حسين، انسان را به گذشتهاي زنده و نشاطبخش ميبرد که همچنان از نسلي به نسل ديگر منتقل شدهاست.مجموعهاي که او فراهم آوردهاست، از يک شخصيت برازنده، يک زبان موسيقي اصيل، پاک، روشن و يک احساس قوي حکايت دارد که بلافاصله به قلب راه مييابد.</blockquote><blockquote>او همچنين از زبان صميمي، تازگي شيوهي ترکيب و رنگآميزي ماهرانهي موسيقي حسين صحبت ميکند.وي پس از حضور در جشنوارهاي که به افتخار امينالله حسين برپا شده بود، مينويسد:در اين اصوات که بر بافت موسيقي کلاسيک غربي استوار است، جان ايران را متبلور ديدم. کشوري که در زير آسمان آبي و بر زمين سخت و خشکش، زيباترين گلهاي سرخ جهان ميرويد. خصلت مردم اين سرزمين، همچون گلهاي سرخ آن آميزهاي از احساسات افراط آميز و نرم و لطافت بار است.و شگفت آنکه حسين نيز بازتاب اين تضادها و تناقض هاست. در سمفوني شنها،آرامش اندوهگين دشتهاي بيکرانه،ناگهان با همهمهي گردبادي افسارگسيخته درهم ميريزد.پرداختن به چنين درونمايهاي،پس از تجربهي موفق بورودين، دل و جرأت ميخواستهاست.مهارت حسين در تقسيم وظايفي حساس بين سازهاي مختلف، تحسينانگيز است. گويي او، رنگينکماني از نواها در آسمان ميآرايد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Untitled Document|نشانی=http://www.kalam.se/t-aminollah-asar.htm|وبگاه=www.kalam.se|بازبینی=2019-03-03}}</ref></blockquote>
== آثار ==
|