در سالهای متلاطم جنگ جهانی اول میاندوآب نیز مانند بسیاری مردم منطقه طعم تلخ قحطی‌ها و بی‌ثباتی ایران را کشید. دولت ایران در هرج و مرج خان خانی‌های محلی و آشفتگی سیاسی بود. در اواخر جنگ دوم جهانی ارتش [[شوروی]] کنترل این منطقه را به دنبال تبعید رضاشاه به دست گرفت.
== زبان و دین ==
زبان مورد استفاده اکثریت مردم در این شهرستان [[ترکی آذربایجانی]] استو [[شیعه]] مذهب هستند ولی در اطراف شهر میاندوآب، به سمت [[شهرستان مهاباد]] مردم چند روستا به زبان [[کردی سورانی]] تکلم می‌کنند و [[سنی]] مذهب هستند همچنین اقلیت کوچکی از [[اهل حق]] نیز در این منطقه سکونت دارند.<ref>[http://www.dana.ir/news/1068015.html/میاندوآب--شهر-آب-های-خروشان-و-دیار-فرهنگ-و-تمدن--نخستین-پایتخت-ایران-و-شهر-دوچرخه-ها--چشم-انتظار-مسافران-نوروزی میاندوآب، شهر آب های خروشان و دیار فرهنگ و تمدن]</ref><ref>https://mosafersalam.com/city/میاندوآب/</ref><ref>http://miandoabma.ir/wtfgd/</ref>
== آثار باستانی ==
خط ۸۹:
از دیگر آثار تاریخی این شهر می‌توان به کلیساهای حضرت مریم، گئورک و هوهانس مقدس، مسجد قاجاری طاق و تپهٔ باستانی گوگ تپه اشاره کرد.[https://web.archive.org/web/20151117080414/http://iranshahr.org/?p=14014]
== دین مردم ==
اکثر ساکنان شهرستان میاندوآب [[شیعه]] و [[سنی|سنی‌مذهبان]] دومین گروه مذهبی هستند. اقلیت کوچکی از [[اهل حق]] نیز در این منطقه سکونت دارند. در گذشته [[بهائیان]] نیز در این شهرستان زندگی می‌کردند که به سایر نقاط مهاجرت کردند.<ref>[http://www.dana.ir/news/1068015.html/میاندوآب--شهر-آب-های-خروشان-و-دیار-فرهنگ-و-تمدن--نخستین-پایتخت-ایران-و-شهر-دوچرخه-ها--چشم-انتظار-مسافران-نوروزی میاندوآب، شهر آب های خروشان و دیار فرهنگ و تمدن]</ref><ref name="looklex.com">{{یادکرد وب |نویسنده =|نشانی=http://looklex.com/e.o/miandoab.htm|عنوان=Miandoab| ناشر =دانشنامه لوک لکس|تاریخ = |تاریخ بازبینی= 25 شهریور 1392}}</ref>
