== ابوالحسن القاسم احمد بن حسن میمندی یا به کوتاهی احمد میمندی که به او عنوان افتخاری شمسالکفاة داده بودند، وزیر ایرانی دربارهٔ غزنوی در دوره [[سلطان محمود غزنوی]] و پسرش [[مسعود غزنوی]] بود. او پس از [[ابوالحسن اسفراینی]] به وزارت رسید. میمندی زبان فارسی که پیش از آن در دوره اسفراینی زبان رسمی دربار غزنوی شده بود را برانداخت و دوباره زبان عربی را زبان رسمی دربار کرد. وی از جمله بزرگ زادگان میمند یا میوند کندهار بود که میوند در سر راه کندهار و گرشگ واقع ویکی از شهرهای زیبا درکشور بودهاست. خواجه احمد بن حسن از کودکی با سلطان محمود یکجا پرورش یافته و برادر رضاعی سلطان است. او مدتی دبیر دیوان خراسان و عامل بست و مستوفی الممالک ورئیس عرض عساکر مقرر بود و درسال ۴۰۵ هـ ق به جای اسفراینی به وزارت گماشته شد «خواجه احمد بن حسن امر داد که اگر مخاطب از معرفت عربیت عاجز نباشد نامههای دولتی را به عربی و آنجا که عربی را نه دانند نامهها را غیر عربی انشاء نمایند .»(۲) ==
'''احمد تا سال ۴۱۶ هـ ق دردربار سطان محمود به امر وزارت مشغول بود و با حشمت تمام کارهای را انجام میداد چون مردم سختگیر بود و از حقوق بیت المال به شدت حمایت میکرد و محسود مردم واقع شد و در همین سال ۴۱۶ هـ ق مورد خشم سلطان قرار گرفت و در قلعه کالنجر محبوس نمودش زمانیکه سلطان مسعود در آغاز شاهی خود از هرات به بلخ عزیمت کرد چون خواجه احمد حسن نظر نیک داشت فرمان داد که خواجه از حبس رها و از کالنجر قلعه به بلخ آمد و بوزارت مسعود گماشته شد؛ خواجه در دوره مسعود سخت با احترام و باحشمت میزیست و تا زمان مرگ خواجه مسعود وی را با احترام مینگریست و میگفت: «خواجه بزرگ مارا به منزله پدر است.» خواجه در ۴۲۴هـ ق د رهرات مریض شد و بعد از چندی فوت کرد. پس از او [[احمد شیرازی]] به مقام وزارت دربار غزنویان رسید.'''