عرب‌های خوزستان: تفاوت میان نسخه‌ها

گویش عربی، مردمان عرب‌ [[خوزستان]] جزو گویش‌های عراقی-خلیجی محسوب می‌شود.<ref>[http://kanoonquran.com/index.php?option=com_content&view=article&id=166:gooyesh-arabi&catid=25:amoozesh-rookhani-quran&Itemid=48 گویش‌های عربی ]</ref> اگرچه بسته به مناطق مختلف استان، تفاوت‌هایی با یکدیگر دارد و لهجه عربی [[خرمشهر|محمره]] را فصیح‌ترین و اصلی‌ترین لهجه این گویش می‌دانند.<ref>[http://www.ghanoondaily.ir/News/34742/آشنایی-با-برخی-زبان‌ها-و-گويش‌هاي-رايج-در-ايران آشنایی با برخی زبان‌ها و گویش‌های رایج در ایران ]</ref> درواقع، عرب‌های [[خوزستان]] ساکنان بومی آن منطقه می‌باشند که به زبان عربی تکلم می‌کنند. عربی محلی با عربی حجاز تفاوت‌های بسیاری دارد و بیشتر به عربی محاوره‌ای [[عراق]] نزدیک است و تحت تأثیر فارسی و گویش‌های محلی خوزستان قرار گرفته‌است. البته عربی نواحی آبادان و خرمشهر با عربی نقاط دیگر خوزستان کمی تفاوت دارد و به اصطلاح صحیح‌تر است و کمتر تحت تأثیر فارسی قرار گرفته‌است. مثلاً عبارت «یخ» که در عربی فصیح «ثلج» می‌شود در [[آبادان]] و [[خرمشهر|محمره]] و همچنین محاوره عراق «ثلِج» تلفظ می‌شود اما در دیگر نقاط [[خوزستان]] عرب‌ها اصطلاح فارسی آن (همان یخ) را به کار می‌برند. در عربی [[حجاز]] چهار حرف «گ»، «چ»، «پ» و «ژ» تلفظ نمی‌شود اما عرب‌های [[خوزستان]] تنها حرف «پ» را در گویش به کار نمی‌برند البته این موضوع محدود به عرب‌های خوزستان و ایران نیست. اگرچه عربی خوزستان به عربی محاوره‌ای عراق نزدیک است اما تفاوت‌هایی نیز با آن دارد. مثلاً حرف «ج» جای خودش را در بسیاری از عبارات به «ی» داده است مثل «ریل» به جای «رجل» یا «دیایة» به جای «دجاجة» یا «تی‌یی» به جای «تی‌جی» (ترجع). عربی خوزستان بسیار تحت تأثیر فارسی قرار گرفته‌است طوری‌که بسیاری از اصطلاحات، مخصوصاً لغات و اصطلاحات رایج امروزی به صورت فارسی تلفظ می‌شوند مثل «بیمارستان» به جای «مستشفی»، «بادگان» (پادگان) به جای «ثکنة»، «سرگرد» به جای «رائد»، «گروهبان» به جای «عریف»، «روزنامه» به جای «جریدة».<ref>[http://dir.wikipg.com/wiki/استان%20خوزستان#زبان%20در%20استان%20خوزستان زبان در استان خوزستان]</ref> با این وجود، در قواعد و ساختارهای آن ارتباط عمیق و گسترده‌ای با زبان فصیح و لهجه‌های قدیم عربی دارد، و بیشتر الفاظ و عبارتهای آن ریشه در زبان عربی فصیح داشته که گاهی دچار ابدال، قلب، نحت و دیگر تغییر و تحولات زبانی می‌شوند. این پژوهش به شناسایی اصول و ویژگی‌های لهجهٔ عربی خوزستان، بررسی تغییرات زبانی در زمینه حروف و دگرگونی‌های حاصله، و شناسایی بنیه صرفی و نحوی می‌پردازد.<ref>[http://anthropology.ir/node/14366 پژوهشی در گویش عربی خوزستان]</ref>