بهرام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[ورثرغنه|بهرام]]''' ایزد جنگ و جنگاوری است و همکار '''میترا''' ایزد پیمان و خورشید و ایزد نور و باروری می باشد. در زمان '''[[هخامنشیان]]''' و بعد از آن در زمان '''[[اسکندر]]''' ایزدان و ایزد بانوان بسیاری وجود داشتند که عبارت اند از '''[[میترا|میتره]]'''،'''[[اناهیتا|اناهیته]]'''،'''ورثرغنه'''،'''[[تیشتر|تیشتریه]]''' که '''ورثرغنه''' نام دیگر '''بهرام''' می باشد.بهرام فرشته ی انتقام جوی میترا می باشد.آنها در حالی که سوار بر گردونه ای هستند که چهار اسب سفید که سم های پیشین طلایی و سم های پسین نقره ای دارند به سوی زمین می تازند آنها می خواهند تا پیروان ناراستی را سخت مجازات کنند و به پرهیزگاران پاداش دهند به این صورت که کسانی که پیمانهایشان را پاس می دارند با ثروت و سلامتی و فرزندان نجیب پاداش می دهند و کسانی که به پیمان هایشان پایبند نیستند با بیماری،مرگ،فقر،بدبختی و از دست دادن فرزند مجازات می کنند. ایزدانی که در سنگ نوشته ی آنتیخیوس آمده اند دارای دو نام هستند و تحت این دو نام از حرمت برخوردار بودند که عبارت اند از ذئوس-اهورامزد،مهر-آپولو،بهرام-هرکول. کشور'''[[ارمنستان]]''' دین ایرانی داشت و علاوه بر '''[[اهورامزدا|اهورامزد]]''' و '''اناهید''' ایزد دیگری مورد پسند مردم بود و آن '''بهرام''' ایزد پاسدار ایرانشهر و خدای فیروزگری و ایزد ملی آریاها بوده است و بین ایزدان اوستایی بهرام از صدرنشینان است و به عنوان سالار لشکرها و سپاهیان خود را در گونه های مختلف به ستایشگرانش نشان می دهد او مطابق '''[[بهرام یشت]]''' در ده پیکر مختلف یعنی باد،گاو،اسب،شتر و غیره به '''[[زردشت]]''' ظاهر می شود و یا در جنگی سخت مانند گرازی نر ایزد '''[[مهر (ایزد)|مهر]]''' را همراهی می کند . نام این ایزد در سنگ نوشته ی آنتیوخوس و در سکه های شاهان '''[[هند]]''' و '''[[سکاها|سکایی]]''' آمده است . بهرام در ارمنستان یک خدای ملی محسوب می شد و یکی از باستانی ترین شعر های ارمنستان قطعه ای از یک سرود است که مضمون آن زادن معجزه آسای بهرام از ژرفای آب ها است. پیروزی بهرام بر دیوان و اژدها باعث به وجود آمدن مجموعه ای از افسانه ها از او شده بود . نام بهرام صورت های گوناگونی دارد که صورت ارمنی آن ورهران است.