تاجیک‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

گروهی دیگر از دانشمندان بر این باورند که «تاجیک» واژهٔ ایرانی شرقی است که شاید توسط باشندگان آسیای میانه بر [[عرب]]‌های فاتح منطقه اطلاق می‌شده است،می‌شده‌است، ریشهٔ این واژه به طایفهٔ عربی «طای» (تازی) برمی گردد و این واژه از قرن یازدهم به بعد به مردم ایرانی مشرقی اطلاق می‌شده. این فرضیه با آوردن چندین دلیل قاطع در آغاز سالهای ۵۰ رد شد. یکی از دلیلهای استوار در مورد ارتباط نداشتن نام تاجیک با تازی (عرب)، نامیدن تاجیک بر ساکنان [[آسیای میانه]] (همسایگان مردم [[چین]]) و (حتی باشندگان داخل [[ایران]]) توسط [[تبتی]]‌ها می‌باشد که این دلیل قبلاً نامعلوم بود.

ارتباط نام تاجیک با «تات» نیز از نگاه [[زبان‌شناسی]] و تاریخی رد شده استشده‌است. در تحقیقات بعدی در رابطه با واژهٔ تاجیک، بنیاد ایرانی این واژه را همچون نام مردمان آریایی این سرزمین ثابت می‌کند. فرهنگنامه‌های پارسی دری یا کلاسیک نیز در شرح نام تاجیک معلومات آورده‌اند که ذکر چندی از آن‌ها به خاطر ارتباط نداشتن آن به «تازی» به معنای عرب مهم می‌باشد. از جمله «تازیک – غیر عرب و غیر ترک» (شرفنامه منیری)؛ «تازیک و تاژیک بر وزن و معنی تاجیک است که غیر عرب و ترک باشد» ([[برهان قاطع]])؛ «طایفه غیر عرب باشد»، «آن که ترک و مغول نباشد،» در لغات [[زبان ترکی|ترکی]] به معنی اهل فارس نوشته‌اند" ([[غیاث اللغات]]، [[آنندراج]]). در برخی فرهنگ نامه‌ها شرح دیگر این نام نیز جای دارد.