زواره از شهر های کهن ایران است که پیشینه آن به قبل از اسلام باز میگردد و میتوان گفت که از بقایای #هفت_شهر_لیلاز می‌باشد. نام آن برگرفته از نام برادر رستم،زواره،گرفته شده‌است که است. در آن بناهای تاریخی همچون منار در مسجد امام حسن مجتبی (مسجد پامنار)، قلعهٔ سنگ بست و مسجد جامع چهار ایوانی (قدیمی‌ترین مسجد چهار ایوانی کشور با بیش از۷۰۰ سال قدمت) وجود دارد. حدود نیمی از ساکنین این شهر [[طباطبایی|سید طباطبایی]] هستندبخش مرکزی زواره ساختاری گلی دارد و دارای معماری ایرانی اصیل است در کنار امامزاده یحیی زواره هنر معماری چون: بازار، حسینه‌های سرپوشیده و سرباز بزرگ، مدرسه علمیه، آب انبار (زورخانه)، [[مسجد کرسی|مسجد کُرسی]]، حمام و با اندک قدمی فراتر از آن بازارچه، مسجد جامع، حسینیه‌های سرباز و سرپوشیده کوچک و بزرگ و بنای تاریخی عمارت هشت بهشت و بقعه سید بهاءالدین حیدر، خانه‌های چهار صفه‌ای، مسجد نیکویه، یخچال، برج و باروهای به یادگار مانده از دوران گذشته به چشم می‌خورد.
وجود نخستین مسجد چهار ایوانی ایران در زواره که بنا به کتیبه‌هایش در دوره سلجوقیان ساخته شده، نشان می‌دهد در قرون بعد از ظهور اسلام، منطقه‌ای پراهمیت بوده‌است. از مشاهیر این شهر میتوان به [[سیدحسن مدرس]] اشاره نمود.
