پاوا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
مطالب بی ربط + مطالب بدون منبع + آشکارا تحقیق دست اول |
ویرایش متنی |
||
خط ۳۶:
== جمعیت ==
این روستا در [[دهستان کنویست]] قرار دارد و براساس [[سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران|سرشماری مرکز آمار ایران]] [[سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۸۵)|در سال ۱۳۸۵]]، جمعیت آن بیش از 500 نفر (170خانوار) بوده‌است.<ref>{{سرشماری ۱۳۸۵|09}}</ref>
<br />
== موقعيت سياسى ==
روستاى '''پاوا''' (Pava) از توابع [[دهستان]] [[کنویست|كنويست]] بخش مركزى شهرستان '''مشهد''' می باشد.
== وجه تسميه ==
پاوا، يک نام واژه جغرافيايى منحصر به فرد در ايران محسوب می گردد، كه نام آن در گذشته به شكل پاوه (Paveh) يا پوه (Pavah) يا پهوا (Pahva) نيز نوشته شده و خاستگاه اين نام [[واژه]] جغرافيايى باستانى، در زبان پهلوى [[شاهنشاهی اشکانی|اشكانى]] مشاهده می گردد.
درباره وجه تسمیه این روستا چند دیدگاه وجود دارد:
ديدگاه اول: محمد مهريار معتقد است: (پاوه در تركيب كلمه به صورت (پا+ و+ ه) است. يعنى (پا + آوه) (كه در تركيب به صورت (واو) مكسور به گوش مى رسد) و (ه) جز آخر علامت نسبت است.
پس پاوه يعنى آن جا كه آب با پاى خود پيش می رود و به زمين می نشيند. پاواى ما هم تركيبى از همين (پا) دارد. در تقطيع اين واژه به صورت (پا+ آو+ ا) درمی آيد. جزء اول آن همان كلمه (پا) است و مناسبت استعمال آن همان است كه گفتيم براى نشستن آب به زمين میگويند، آب با پاى خود (و نه با وسيله ديگر) به زمين نشسته يا مینشيند.
و جزء دوم (آو) كه به صورت تطور يافته (وه) به نظر می رسد، همان كلمه (او) است كه به معناى آب در ايران در همه جا مورد استعمال است و از ريشه اوستايى (آو) (Ow) ) آمده است.
اين ديه ها امروز و ديروز ايجاد نشده است كه نامی قديمی روى آن گذاشته باشند. اين ديه ها قرونى پيش از آمدن تازيان به ايران وجودداشته و نام آنها به ثبت و ضبط ديوان ها و دفاتر درآمده و به زبانهاى بنيادى (اوستايى، پارسى باستان، پهلوى) ناميده شده و مورد سكونت و معاملت انسان ها قرار گرفته است. نام آنها هم در گردونه و تطور قرون تحول يافته تا به ما رسيده است و در عين اين كه ديه است، زيستگاه هاى آدمی، سند قوميت و تمدن ملت ما است.
چون در خط پهلوى علامت (آ) و (ه) يكى است، پس بر حسب كيفيت قرائت قبايل مختلف و لهجه هاى مختلف (پاوا) همان (پاوه) است و پاوه همان پاوا، به تعبير ديگر اين هر دو صورت يک نام است به دو تلفظ. '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ جامع نامها و آبادى هاى كهن اصفهان|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>''').'''
ديدگاه دوم: پاوا داراى معانى ديگرى در زبانهاى پارسى و كردى بوده است، از جمله: پايدار، ثابت، قرق. پاو (pav) به معنى شستن، پاكيزه كردن '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=برهان قاطع،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=1/ 360}}</ref>''')'''، پاك، طاهر، تميز، بى گناه، مطهر و كلمه پاوى (pavi)، يعنى جاى پاک و تميز براى انجام نماز يا برگزارى مراسم دينى و همچنين به معناى جاى مقدس است. '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=واژه نامه پازند،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=104}}</ref>''')'''
ديدگاه سوم: اين احتمال كه نام واژه جغرافيايى پاوه يا پاوا، از يكى از سرداران گمنام ايرانى دوره پادشاهى يزدگرد سوم، به نام پاوا (Pava) گرفته شده باشد، '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وجه تسميه شهرهاى ايران،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=236}}</ref>''')''' با واقعيتهاى تاريخى همخوانى ندارد.
'''ديدگاه چهارم:''' اهالى معتقدند كه روستا در اصل (پاوان) نام داشته كه از پاوا + ن تشكيل شده و به معناى (محل نگهدارى گوسفند) بوده است و به مرور به (پوا) و (پاوا) تبديل شده است.
== تاريخچه ==
روستاى '''پاوا''' از آبادی هاى تاريخى شهرستان مشهد است، كه با استناد به اسناد و مدارك تاريخى و يافته هاى باستان شناسى و گزارشهاى رسمی دولتى، نزديك به 200 سال قدمت دارد.
'''على نقى حكيم الممالک'''، كه در ركاب [[ناصرالدین‌شاه قاجار|ناصرالدين شاه قاجار]] در روز 12 صفر 1284 ق./ 25 خرداد 1246 ش. به مشهد سفر كرده، نام اين روستا را به شكل پاوا از توابع بلوک تبادكان مشهد و به عنوان يكى از قرایى كه زير كوه و داخل [[جلگه]] مشهد قرار داشته، ثبت كرده است. '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=روزنامه سفر خراسان،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=213}}</ref>''')'''
مولابخش و سرپرسى سايكس (1906 م.)آن را پَوَه نگاشته و آن را به عنوان يكى از روستاهاى واقع در پاى ارتفاعات دره مشهد از بلوک تبادكان دانسته است. '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ جغرافيايى خراسان،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=203}}</ref>''')'''
محمدحسن خان اعتمادالسلطنه، وضعيت اين روستا در عصر ناصرى (1300 - 1290ق.) را چنين بيان می كند:
مزرعه پاوا: قديم النسق است. 12 خانه وار متفرقه از هراتى و خوافى رعيت دارد. از قنات زراعت خود را مشروب مى كنند. هوايش معتدل است.) (كتابچه تبادكان، در '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جغرافيا و نفوس خراسان در عصر ناصرى،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=243}}</ref>''')'''
گروهى از سادات قاينى به رياست (آقاميرزا مهدى صدرالعلما قاينى) در اواخر دوره قاجار، مزرعه وقفى قلعه پاوا (پهوا) را در تصرف خودداشتند كه وقفى (ميرزا جعفر رضوى) بود. '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شجره طيبه،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=357}}</ref>'''؛'''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=گروه هاى مهاجر به مشهد از صفويه تاكنون،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=368}}</ref>''')'''
مرحله اول توسعه، در طول سال هاى 1330 تا 1342، در اطراف هسته اوليه آن كه در مركز روستا واقع شده، شكل گرفته و اغلب ابنيه آن از نوع نوساز مى باشند. در مرحله دوم توسعه، كه در بازه زمانى اصلاحات ارضى تا پيروزى انقلاب اسلامی تحقق يافته، گسترش آبادى در شرق و جنوب آن مشاهده می گردد. در مرحله سوم توسعه، كه در سالهاى پس از انقلاب و در شمال، شرق و جنوب روستا رخ داده است، همگام با افزايش جمعيت، روستائيان بيشتر از فرم و مصالح شهرى در ساخت و سازها بهره جسته اند.
== موقعيت جغرافيايى ==
اين آبادى دشتى در موقعيت جغرافيايى 59 درجه و 41 دقيقه و 56 ثانيه طول شرقى و 36 درجه و 18 دقيقه و صفر ثانيه عرض شمالى واقع گرديده و ارتفاع نسبى آن از سطح دريا 930 متر است.
اين دهكده در 3 كيلومترى شرق شهر مشهد قرار گرفته و رودخانه [[كشف رود]] در شمال شرق آن روان است. آب و هواى آن معتدل خشك می باشد. '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ جغرافيايى آبادى هاى كشور،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=67/32}}</ref>''')'''
== مساحت ==
اين روستا 11/5 هکتار وسعت داشته و اهالى آن در 120 واحد مسكونى اقامت دارند. تراكم نسبى جمعيت در آن 66/78 نفر در هر هکتار می باشد.
== اماکن مذهبی ==
اين آبادى داراى يک باب [[مسجد]] به مساحت 2096 متر مربع می باشد.
== گورستان ==
گورستان پاوا كه تنها يک سنگ قبر از كل آن باقى مانده، متعلق به زنى به نام فاطمه چوبدار است كه در سال 1368 ش. به عنوان آخرين نفر در اين گورستان دفن شده است. ازآن به بعد هيچ دفنى صورت نگرفته و گورستان غيرفعال است. '''('''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=گورستان نهاى شهر مشهد و معرفى نامداران آنها،|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=134}}</ref>''')'''
== جستارهای وابسته ==
| |||