پارسوآش: تفاوت میان نسخه‌ها

'''طوایف پارسه''' از محلی در نواحی رشته کوه های زاگرس مرکزی به نام پارسواش <ref>(زرینکوب به جای پارسوا، پارسوآش را ذکر کرده‌است.)</ref> در امتداد [[زاگرس]] در دره‌های [[کرخه]] و [[کارون]] تدریجاً به سمت جنوب فلات ایران و سرزمین عیلام سرازیر شده‌اند اما این مهاجرت هادر مقیاس عظیم نبوده و داده های ژنتیکی در فارس و خوزستان و لرستان از غیر اریایی بودن ژنتیک مردمان این مناطق دلالت دارد. این مناطق،عیلام کهن از نظر باستانی، امروزه به نام آن‌ها [[پارس|فارس]]<nowiki/>خوانده می‌شود...

همچنین همین پارسوماش که از گذشته تا امروز به ریخت‌های گوناگون کاربرد بسیار داشت و دارد. به جز از پارسوماش در آن زمان بخش‌ها و کرانه‌های چندی وجود داشتند که نام‌های [[آریایی]] و شهروندان غیر آریایی داشتند.<ref>{{پک|قرشی|۱۳۷۳|ک=ایران نامک، نگرشی نو به تاریخ و نام ایران|ص=۲۰۲}}</ref>

[[دیاکونوف]] پیشنهاد می‌کند که پارسه یا پارسوآ و پارثوا Parthava سه گونه ریهت ریشه گرفته از واژهٔ باستانی Parsava به چمار(معنی) «استخوان دندهٔ سینه و پهلو و مرز» هستند که Parsava نیز با واژهٔ [[هند و اروپایی]] Gerk به چم «استخوان دندهٔ سینه و جناغ سینه» و واژهٔ [[اوستایی]] و واژهٔ استی Fars به چمار پهلو و مرز، پیوند داردو البته در زبان کردی به قسمت استخوان سینه نیز پرسو گفته می شوددارد.

همانطور که شایمنداست ناسانی(تفاوت) دو نام [[پارسی]] و [[پارتی]] دستاورد ناسانی گویش باشد و بدرستی این هر دو نام یک تبار باشد، گمان می‌رود پارسه نیز براستی یک واژهٔ [[مادی]] باشد، در برابر واژهٔ [[فارسی باستان]] پارثه Partha و واژهٔ باستانی پارثوا با پارسوا برابر می شودمی‌شود.{{سخ}}

در سال ۸۳۰ پیش از میلاد، سده ایی پیش از به قدرت رسیدن خانوادهٔ [[هخامنش]] در پارسوماش، [[شلمانسر سوم]] پادشاه آشور از ۲۷ شاهک سرزمین آسیانی‌نشین پارسوا، در زاگرسجنوب مرکزیغربی زاگرس به گونه هم‌زمان باج گرفت.

نام این شاهک‌ها در سالنامهٔ این شاه یاده شده‌است که هیچ یک [[آریایی]] نبودند. یک سده دیگر [[آشور بانیپال]] وارد سرزمین [[عیلام]] گردید و پس از آنکه خاک [[عیلام]] را به توبره کشید، بنابر دیدگاه [[گیرشمن]] نیز '''نخستین تماس [[آشوریان]] با [[پارسیان]]''' ، نه در پارسوا، ودرونکه(بلکه) در مرز عیلام، و در پارسوماش بوده‌است.<ref>{{پک|قرشی|۱۳۷۳|ک=ایران نامک، نگرشی نو به تاریخ و نام ایران|ص=۲۰۱}}</ref>