دوصدایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تکمیلی
اصلاح
خط ۶:
«دوصدایی» را می‌توان با [[فاصله (موسیقی)|فاصلهٔ]] بین نت‌ها طبقه‌بندی کرد. به عنوان مثال فاصلهٔ بین نت [[دو (نت موسیقی)|دو]] تا [[می (نت موسیقی)|می]]، [[سوم بزرگ]] است و این می‌تواند بخشی از یک [[آکورد ماژور]] باشد که از نت‌های دو، می و [[سل (نت موسیقی)|سل]] تشکیل شده‌است. هنگامی که نت‌های دوصدایی به صورت متوالی حرکت می‌کنند ملودیک و اگر هم‌زمان شنیده شوند، فاصلهٔ [[هارمونی|هارمونیک]] ایجاد می‌کنند.
[[پرونده:Melodic and harmonic intervals.png|x130px|بندانگشتی|وسط|فواصل ملودیک (بالا) و هارمونیک (پایین)]]
«{{پم|سری هارمونیک (موسیقی)|عنوان=سِری هارمونیک»|Harmonic series (music)}} بر روی اساسی‌ترین نتِ [[گام (موسیقی)|گام]] ساخته شده‌است و بقیه صداهایی که بر اثر آن به وجود می‌آید، «[[{{پم|صدای فرعی]]»|Overtone}} می‌نامند.<ref>{{پک|منصوری|۱۳۶۲|ک=هارمونی تحلیلی|ص=-۲۶}}</ref> بنابر این اگر نت «دو»، پایه باشد، صدای دوم اکتاو و صدای سوم «[[پنجم درست]]» است. بدین ترتیب صداهای فرعی دیگری از سریسِری هارمونیک‌ها بوجود می‌آید که «پنجم درست» نزدیکترین صدا به نتنتِ پایه است و بر اساس [[دایره پنجم‌ها]] صدا را یک گام به جلو کشیده و یک سِری هارمونیک با صداهای فرعی جدیدیجدید بوجود می‌آید. صداهای فرعی هر چقدر بالاتر می‌روند ضعیف‌تر می‌شوند و دارای همهٔ نت‌های گام هستند.<ref>{{پک|منصوری|۱۳۶۲|ک=هارمونی تحلیلی|ص=-۲۷}}</ref>
[[پرونده:Britannica Ophicleide Harmonic Series.png|x80px|بندانگشتی|وسط|صداهای فرعی بوجود آمده از یک نتِ پایه (۱)]]