محمدتقی برغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی به تشویق پدرش به تحصیل علوم دینی پرداخت. تحصیلات مقدماتی و مقداری از [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را در نزد دانشمندان [[قزوین]] به پایان بردهبرد و آنگاه رهسپار [[قم]] می‌شودشد. در آنجا در حوزه درسی علامه محقق [[میرزای قمی]] حضور یافتهیافت و سپس به [[اصفهان]] می‌رودرفت و از بزرگان این شهر، حکمت و کلام را فرا می‌گیردگرفت. پس از چندی به [[کربلا (شهر)|کربلا]] می‌آیدآمد و چند سالی در درس [[صاحب ریاض]] شرکت جستهجست و بعد به [[ایران]] (تهران یا قزوین) بازمی‌گرددبازگشت.»<ref>شهیدان راه فضیلت، علامه امینی، ص ۴۷۵ و ۴۷۷؛ ریحانة الادب، میرزا محمدعلی مدرس، ج ۱، ص ۲۴۷؛ الکرام البررة، آقا بزرگ تهرانی، الجزء الاول من قسم الثانی، ص ۲۲۶؛ معارف الرجال، محمد حرزالدین، ج۲، ص ۲۰۷.</ref>

درپس سالاز ۱۲۲۰ قمریبازگشت به ایران بازگشتدر وسال ۱۲۲۰ قمری در تهران ساکن شد و به تصدی امور مذهبی پرداخت. حوزه درس او به دلیل دقت علمی رونق یافت اما پس از چندی مجدداً به عتبات بازگشت. علت بازگشت وی را دریافت اجازه صدور فتوی از میرزای قمی یا تبعید توسط فتحعلی شاه پس از مشاجره با ملا محمدعلی مازندرانی در یک مباحثه که دزدر حضور شاه برگزار گردیده بود دانسته‌اند.

او در بازگشت به عتبات باردیگربار دیگر به درس استاد خود طباطبایی بازگشت و به توصیه او تدریس را نیز آغاز کرد. همچنین مسجدی بنام مسجد برغانی (که پس از قتل او به مسجد شهید ثالث معروف شد) بنا کرد و امامت جماعت آنرا عهده‌دار شد.

* شرکت در جبهه جنگ ایران و روس در هنگام تجاوز روسها به ایران و مبارزه فرهنگی با مذاهب استعماری

قتل وی در منابعی به بابیان نسبت داده شده‌استشده‌ است. در مورد نحوه کشته‌شدن او گفته شده شبی بر حسب عادت معمول برای خواندن نماز شب به مسجد می‌رفت. در حال عبادت، چند نفر از پیروان بابیه که تصمیم داشتند او را ترور کنند، با نیزه به وی هجوم می‌آوردند و هشت نقطه از گردنش را با آن مجروح می‌سازند که پس از انتقال به منزلش بعد از دو روز به علت شدت جراحات وارده از دنیا می‌رود.<ref>اقباس از قصص العلماء، ص ۵۷؛ شهیدان راه فضیلت، ص ۴۷۷؛ اجساد جاویدان، ص ۲۲۱ و ۲۲۲.</ref>

* [[آقامحمد برغانی]]: در [[نجف]] و در درس [[سید علی طباطبایی]] تحصیل کرد و در [[قزوین]] به امامت جماعت منصوب گردید. وی با زرین‌تاج برغانی قزوینی ازدواج کرد که پس از گرایش زرین تاج به [[شیخیه]] به جدایی آندوآن دو انجامید. آنان سه فرزند داشتند که هر سه در علوم دینی تحصیل کردند. [[ابراهیم برغانیشیخ ابراهیم برغانی]] در عتبات به تحصیل پرداخت و در بازگشت به قزوین تصدی امور دینی را بر عهده گرفت از او دیوان شعر و کتاب [[مفتاح الفقاهة]] به جا مانده‌است همچنین فرزندش شیخ [[داوود برغانی|شیخ داوود برغانی]] نیز از علما مذهبی بود. [[اسحاق برغانی|شیخ اسحاق برغانی]] نیز در عتبات تحصیل کرد و در قزوین به امور دینی مشغول گردید، وی به فارسی و عربی شعر می‌سرود. [[اسماعیل برغانی|شیخ اسماعیل برغانی]] نیز در قزوین و عتبات تحصیل علوم دینی نمود و به قزوین بازگشت و به امور دینی اشتغال یافت. کتابهای [[نوادرالحکمة|نوادرالحکمةو]] [[اصول الفقه]] و دیوان اشعار از وی باقیمانده‌است.