زبان سمنانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱:
[[پرونده:Caspian languages persian.png|300px|بندانگشتی|چپ|نقشه‌ای از [[زبان‌های کناره دریای خزر]]. حوزه گویشوران سمنانی با رنگ صورتی مشخص است.]]
'''گویش سِمنانی''' (به سمنانی: ''سِمَنی زِفون'')، یکی از [[گویش های ایرانی]] است. گویش سمنانی از شاخهٔ [[گویش های ایرانی شمال غربی]] است<ref>منبع: اُرانسکی، یوسیف م. زبان‌های ایرانی، ترجمه دکتر علی اشرف صادقی، تهران، انتشارات سخن ۱۳۷۸.</ref> و در عین حال زبان انتقالی میان [[زبان‌های ایران مرکزی]] و [[گیلکی|زبان گیلکی]] به شمار می‌آید.<ref>[http://www.britannica.com/eb/topic-534211/Semnani-language دانشنامه بریتانیکا]</ref> [[ناصر خسرو]] می‌گوید که سمنانی‌ها فارسی را با «[[زبان دیلمی|لهجه دیلمی]]» تلفظ می‌کنند<ref>[[کلیفورد ادموند باسورث|BOSWORTH,C.E]]. , [[دانشنامه اسلام|encyclopedia of islam]],2ed ed,vol 9,"SIMNAN",LEIDEN,BRILL,1997,pp 613-614</ref> به اعتقاد [[گیتی شکری]] و [[بهروز محمودی‌بختیاری]]، زبان سمنانی با [[زبان تاتی]] و [[زبان تالشی]] پیوند دارد<ref>شکری، گیتی، دانشنامه جهان اسلام، جلد ۶، [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3003 مدخل "تات"]</ref><ref>محمودی‌بختیاری، بهروز، [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]، جلد ۱۴، مدخل "تاتی"</ref>
 
این زبان با برخی واژه‌های متداول در خانواده زبان‌های ایرانی، خود زبانی مستقل و کم وبیش خودکفا می‌باشد. در گروه‌بندی زبان‌های ایرانی نو، زبان سمنانی متعلق به گروه زبان‌های مرکزی ایران است.<ref name="سمنانی">پناهی، ۶</ref> این زبان دارای لهجه‌های گوناگونی است که هیچ‌کدام کار یک لهجه را یکسره تمام نکرده‌اند.<ref name="ستوده">ستوده، یک-شانزده.</ref>