گالش‌های طبری شاخه ای از اقوام [[مردم تبری|طبری تبار]] هستند که در مناطق کوهستانی استان‌های [[استان مازندران|مازندران]] و [[استان گلستان|گلستان]] زندگی می‌کنند و به [[زبان مازندرانی]] سخن می‌گویند.<ref name="عامریان، فاطمه">عامریان، فاطمه: نقد و بررسی کتاب گالش‌ها در گذر زمان، پنج گفتگو از روستای گالش‌نشین زیارت. در [http://lsi-linguistics.ihcs.ac.ir/volume_429.html مجله زبان و زبان‌شناسی]. دوره و شماره: دوره ۱۱، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۵، صص ۱۱۹–۱۳۰.</ref><ref>http://anthropology.ir/article/18313</ref><ref>http://www.khazarnama.ir/زندگی-متفاوت-یک-گالشدر-مناطق-کوهستا/</ref>[[گالش]] یا گاولش «Galeš»، در [[مازندرانی]] معنای [[گاوبان]] را می‌دهد. بعبارت ساده‌تر گالش یعنی کسی که [[دامداری]] می‌کند و گاو و [[گوسفند]] پرورش می‌دهد. کلمه گالش از ریشه سانسکریت گئورکش «Gao-rakš» گرفته شده‌است «Gao» به معنی گاو و «Rakš» به معنی پاییدن و نگهبانی کردن است. همچنین در [[زبان مازندرانی]] به چوپان گاو گالش «Galeš» و به چوپان گوسفند کرد «kerd» گفته می‌شود. در متون کهن طبری از کلمه گالش به معنای چوپان استفاده شده‌است.<ref>http://mazandnume.com/fullcontent/15868/گالش-مازندرانی-و-گالش-روسی/</ref>
