'''موسی بن جعفر الکاظم'''، یا '''موسی کاظم''' ملقب به ''ابو ابراهیم''، ''ابوالحسن'' و ''ابو عبدالله'' هفتمین امام [[تشیع دوازده امامی|شیعیان دوازده امامی]] بعد از پدرش [[جعفر صادق (ع) ]] می‌باشد. موسی کاظم ع در ۲۰ ذی الحجه ۱۲۸ در [[ابواء]] (منطقه‌ای در میان [[مکه]] و [[مدینه]]) به دنیا آمد. مادرش برده‌ای آزاد شده به نام [[حمیده]] بود که نامهای دیگری از قبیل حمیده بربریه و حمیده اندلسیه نیز برای او نقل شده‌است. اهل سنت به عنوان یک عالم دینی به امام موسی کاظم ع احترام می‌گذارند. زندگی موسی کاظم هم‌زمان با زندگی خلفای عباسی [[منصور (خلیفه)|منصور]]، [[هادی (خلیفه)|هادی]]، [[مهدی (خلیفه)|مهدی]] و [[هارون‌الرشید]] بود. امام موسی کاظم چندین بار به زندان افتاد و عاقبت در زندان سندی بن شابک در [[بغداد]] به دستور خلیفه به شهادتکشته رسیدشد. [[علی بن موسی الرضا]] امام هشتم شیعیان دوازده امامی، [[فاطمه معصومه]] و [[ابراهیم بن موسی کاظم|ابراهیم]] از جمله فرزندانش می‌باشند.<ref name="Ansariyan Publications">{{cite book |title=A Brief History of The Fourteen Infallibles |year=2004 |publisher=Ansariyan Publications |location=Qum |pages=135–143}}</ref><ref name="Sharif al-Qarashi2">{{harvnb|Sharif al-Qarashi2|2000|p = 128}}</ref><ref name="Tabatabai">{{harvnb|Tabatabai|1975|p=181}}</ref><ref name="Donaldson">{{cite book|last=Donaldson|first=Dwight M.|title=The Shi'ite Religion: A History of Islam in Persia and Irak|year=1933|pp=152–160|publisher=BURLEIGH PRESS}}</ref>
