شهرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FarsiNevis (بحث | مشارکتها) جز خنثی‌سازی ویرایش 25755704 توسط 37.254.155.134 (بحث) برچسب: خنثی‌سازی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰:
<!-- به احتمال زیاد بافت نخستین این شهر به پیش از اسلام برمی‌گردد.{{مدرک}} در دوران [[هخامنشیان]] و [[ساسانیان]]، به عنوان سرزمین‌های شمالی [[پارس]] دارای دشت‌های سرسبز و خوش آب و هوا و دارای شکارگاه‌های بسیار به ویژه شکار [[گورخر]] بوده‌است و مرگ [[بهرام]] پادشاه [[ساسانی]] در باتلاق‌های منتهی به باتلاق گاوخونی در مشرق شهرستان و به سبب شکار [[گورخر]] روی داده‌است.{{مدرک}}
همچنین مرزهای طبیعی و استراتژیک شمالی پارس، منتهی به کوه‌های سخت‌گذر کلاه قاضی و لاشتر (گذرگاه اورچینی (اورچینه))، که از یکسو به باتلاق گاوخونی در شرق و از سوی دیگر به بالادست رود خروشان زاینده رود منتهی می‌گردد و عبور [[جاده شاهی]] از این گذرگاه حساسیت خاصی را در طول تاریخ به این منطقه داده‌است.{{مدرک}} -->
در ۸۵۰ سال قبل قصبه قمشه در روزگار سلاطین آل مظفر و شاهزادگان و فرزندان شاه شجاع حصاربندی آن تکمیل گردید.<ref name=ToolAutoGenRef1>{{یادکرد کتاب|عنوان=زیویه: شهرهای ایران|نام خانوادگی=کریمی|نام=فرشته|ناشر=نوید شیراز|سال=1386|شابک=|مکان=شیراز|صفحات=267}}</ref> در پایان دوره [[صفویه]] و در هنگام محاصره پایتخت توسط محمود افغان، قلعه بزرگ قمشه ضمن فرستادن ۱۰ هزار سوار تفنگدار به جهت کمک به سپاه [[شاه سلطان حسین]] برای نجات پایتخت از محاصره، به عنوان آخرین پایگاه مقاومت ایرانی‌ها تا آخرین نفس جنگید، تمامی مردان جنگجو کشته شدند، قلعه تسخیر و با خاک یکسان شد و آنگاه تصرف [[اصفهان]] میسر گشت (نبرد گلون اباد,سال ۱۱۳۵ هجری قمری). این شهر با سابقه طولانی از جمله شهرهای قدیمی و با اهمیت استان اصفهان است. مردم بومی این شهرستان از نژاد فارس هستند و لهجهٔ شهرضایی دارند. مساعد بودن آب و هوا و سرسبزی محیط در شکل‌گیری هسته اولیه شهر نقش داشته‌است. بافت قدیم شهر بارها تجدید بنا گردیده اما اصولاً حیات و هویت آن حفظ شده و در حال حاضر از نظر ترکیب و بافت فیزیکی با بخش‌های میانی و جدید شهر تفاوت دارد. به احتمال زیاد بافت نخستین این شهر به پیش از اسلام برمی گردد.
بازار شهرضا مرحله بعدی گسترش شهر مربوط به زمان صفویه می‌باشد که اصفهان به عنوان پایتخت انتخاب گردید. قرار گرفتن این شهر در محور جاده اصفهان به فارس که یکی از راه‌های مهم تجاری بوده موجب رونق اقتصادی آن گشته است. از طرف دیگر به خاطر نزدیکی‌اش با اصفهان نوعی عملکرد نظامی نیز داشته‌است. در این دوره به دلیل امنیت نسبی بافت فیزیکی شهر توسعه یافت.
| |||