'''دادمهر''' یا '''داذبرزمهر''' (۱۰۳-۱۱۶ ق / ۷۲۱-۷۳۴ م) از پادشاهان تبرستان بود.
دادمهر «زامبادر: نسب نامه: بُرجَمهر»، پسر بزرگتربزرگتر [[فرخان]] است که پس از وی بر تخت نشست و از ۱۰۳ تا ۱۱۶ ق / ۷۲۱ تا ۷۳۴ م فرمان راند. دوران فرمانروایی وی به سبب حُسن سیاست و تدبیر پدرش، قرین آرامش و ثبات بود. [[یوستی]] «تاریخ ایران نامنامه ایرانی، ص ۴۳۰» او را «اسپهبد ناشنوا» خوانده است، لیکن این اسفندیار، برادرش فرخان کوچک را «کربالی یعنی اصم» میداند «تاریخ طبرستان، ص ۱۷۰». از داذبرزمهر، سکههایی به سال ۱۱۴ ق / ۷۳۲ م یافت شده است. ظاهراً «مال صلح» که او در پیمان بستهشده با تازیان، پرداختنش را تعهد کرده بود، گه گاه پرداخت میشد و اگر پرداخت آن قطع میشد، [[واخواست]] آن به جنگ و لشکرکشی نمیانجامید.