حقیقت تمامی معنا و مفاهیمی ست که در مورد واقعییت گفته می شود و کلا زاده ذهن انسان است و چه بسا که در خیلی از موارد دروغ هایی به اسم حقییت به خوردمان داده می شوند.واقعییت کل رویداد هایی(چه از لحاظ ذهنی و چه از لحاظ مادی)است که در حال اتفاق افتادن هستند.
حقیقت شامل ذات هر چیزی بوده و غیرقابل تغییر است و به همین دلیل بر خلاف [[واقعیت]] امری است که لزوماً با برهان‌های علمی قابل اثبات نیست. در بسیاری موارد حقیقت (به دلیل اینکه از دسترس انسان به حیطه ذات به دور است) به نوع نگرش افراد بستگی پیدا می‌کند. بطور مثال واقعیت و حقیقت [[واقعه کربلا]] را می‌توان به این دو صورت بیان کرد.
واقعیت: حسین و یارانش به سمت کوفه حرکت کردند، لشکریان [[یزید]] در محلی به نام کربلا بر آنها حمله کردند، و حسین کشته شد؛ و یزید پیروز این [[جنگ]] بود.
اما حقیقت می‌تواند این باشد:
{{نقل قول|در واقعه کربلا [[حسین بن علی]] و یاران با وفایش برای نجات اسلام تصمیم به هجرت به کوفه گرفتند. اما لشکریان یزید به آنان حمله کردند و در این واقعه حسین بن علی کشته شد؛ و حسین بن علی توانست با نثار خون خود اسلام را زنده نگاه دارد و به حق او پیروز این میدان بود.}}
اگر در ریشهٔ واژگان حقیقت و واقعیت دقیق شویم، تفاوت‌هایی را مشاهده می‌کنیم. ریشهٔ کلمهٔ حقیقت، «حق» و به معنای راستی و درستی است و ریشهٔ کلمهٔ واقعیت، «وَقَعَ» به معنای رویدادن یا اتفاق افتادن است. حقیقت، اشاره به ماهیت راست و درست و صحیح دارد و واقعیت اشاره به امور عینی یا اموری که اتفاق می‌افتند.{{مدرک}}
یک نگرش افراطی ''حقیقت یک واقعه تاریخی'' را جز بیان عواطف و احساسات گوینده در رابطه با آن واقعه نمی‌داند و هدف آن جذب باور به حقیقت گفته شده‌است.
