روبرت والزر: تفاوت میان نسخه‌ها

| محل تولد = [[بیل/بین (شهر)|بیل]]، [[سوییس]]

'''روبرت اوتو والزر'''{{آلمانی|Robert Otto Walser}}( تولد ۱۵ آوریل ۱۸۷۸ در شهر [[بیل (شهر)|بیل]] در [[کانتون برن]]. درگذشت ۲۵ دسامبر ۱۹۵۶ نزدیک هریساو[[هریزاو]] در کانتون آپن‌تسل[[آپنتسل آوسرهودن]]), نویسنده سوئیسی آلمانی‌زبان است.

روبرت اوتو والزر دومین فرزند از هشت فرزند آدولف والزر ٬‌صحاف و قاب‌ساز٬ و الیزابت والزر بود. بیل٬ شهر زادگاه روبرت والزر در [[مرز زبانی|مرز]] بخش فرانسوی‌زبان و آلمانی‌زبان سوئیس قرار دارد و والزر نیز هر دو زبان را فراگرفت. بخاطر عدم توانائی مالی خانواده٬ والزر تحصیلات دبیرستانی خود را قبل از اتمام دوره٬ ترک کرد.<ref>{{Literatur|Autor=Katja Zellweger|Titel=Familie Walser|Hrsg=Lucas Marco Gisi|Sammelwerk=Robert Walser-Handbuch. Leben – Werk – Wirkung|Band=|Nummer=|Auflage=|Verlag=J. B. Metzler|Ort=Stuttgart|Datum=2015|ISBN=|Seiten=16}}</ref>

والزر در چهارده‌سالگی مادرش را که به [[بیماری روانی]] دچار بود٬ از دست داد.<ref>Susan Sontag, "Walser's Voice". From ''Selected Stories of Robert Walser'', 2002. New York: NYRB Classics {{ISBN|978-0940322981}}</ref>

از ۱۸۹۲ تا ۱۸۹۵ در [[بانک کانتون برن]] کارآموز بود٬ مدتی در شهر [[بازل]] کار کرد و سپس به [[اشتوتگارت]] در آلمان رفت و در یک انتشاراتی مشغول به کار شد. در همین زمان والزر که از نوجوانی به تئاتر علاقمند شده بود٬ تلاش کرد تا بازیگر شود که تلاش ناموفقی بود.<ref>{{cite web|last=Scrima|first=Andrea|title=The Walk by Robert Walser|url=http://therumpus.net/2012/07/the-walk-by-robert-walser/|publisher=The Rumpus|accessdate=2 March 2014}}</ref>

در سال ۱۸۹۶ پیاده از اشتوتگارت به [[زوریخ]] برگشت. در زوریخ در چند شرکت و اداره کارمند امور دفتری بود. همیشه محل کار خود را به سرعت عوض می‌کرد. والزر از اولین نویسنده‌های آلمانی‌زبان است که زندگی کارمندی را بعنوان موضوع وارد ادبیات کرده‌است.<ref name="Sebald">{{cite book|last=Sebald|first=W. G.|title="Le Promeneur Solitaire: On Robert Walser" from A Place in the Country|date=2014|publisher=New Directions|isbn=978-1400067718}}</ref>

در سال ۱۸۹۸ روزنامه ''[[در بوند'']], شش شعر از والزر را منتشر کرد و والزر با انتشار این شعرها با گروه هنرمندانی که متاثر از مکتب هنری یوگنداشتیل[[هنر نو]] بودند و با نشریه ''دی اینزل''همکاری می‌کردند٬ آشنا شد٬ از جمله با فرانتس[[فرانک ودکیند]], نویسنده٬[[نویسنده]]٬ [[نمایشنامه‌نویس]] و [[بازیگر]] صاحب‌نام آلمان. در اولین شماره این نشریه در اکتبر ۱۸۹۹ چهار شعر از والزر به چاپ رسیده بود. بتدریج شعرها٬ قطعه‌های منثور و نمایشنامه‌های کوتاه والزر در این نشریه منتشر می‌شدند.<ref>{{Literatur|Autor=Franziska Zihlmann|Titel=Zeittafel|Hrsg=Lucas Marco Gisi|Sammelwerk=Robert Walser Handbuch. Leben – Werk – Wirkung.|Band=|Nummer=|Auflage=|Verlag=J. B. Metzler|Ort=Stuttgart|Datum=2015|ISBN=|Seiten=7-12}}</ref>

در این دوران هم گرچه تا ۱۹۰۵ محل اقامت اصلیش زوریخ بود٬ اما در شهرهای مختلفی زندگی می‌کرد٬ از جمله در زولوتورن٬[[زولوتورن]]٬ [[تون (سوئیس)|تون]] , وینترتور٬[[وینترتور]]٬ مونیخ٬[[مونیخ]]٬ و نیز نزد خواهرش لیزا در [[تویفلن]].<ref>{{Literatur|Autor=Franziska Zihlmann|Titel=Zeittafel|Hrsg=Lucas Marco Gisi|Sammelwerk=Robert Walser-Handbuch|Band=|Nummer=|Auflage=|Verlag=J. B. Metzler|Ort=Stuttgart|Datum=2015|ISBN=|Seiten=9-10}}</ref>

در سال ۱۹۰۳ دوران [[خدمت سربازی]] را تمام کرد و نزد مهندسی وردست شد. نقل این دوره از زندگیش در رمان »وردست« (۱۹۰۸ Der Gehülfe) آمده‌است.<ref>{{Literatur|Autor=Lucas Marco Gisi|Titel=Werkphasen|Hrsg=Lucas Marco Gisi|Sammelwerk=Robert Walser-Handbuch|Band=|Nummer=|Auflage=|Verlag=J. B. Metzler|Ort=Stuttgart|Datum=2015|ISBN=|Seiten=75}}</ref>

در کنار نگارش رمان‌ها٬ قطعه‌های منثور را هم می‌نوشت . والزر با رمان‌ها و نوشته‌های خود که مورد استقبال قرار گرفتند٬ جای خود در دنیای [[ادبیات]] را یافته بود.<ref>{{Literatur|Autor=Joachim Heerde, Barbara von Reibnitz, Matthias Sprünglin|Titel=Editorisches Nachwort|Hrsg=Hans-Joachim Heerde, Barbara von Reibnitz, Matthias Sprünglin|Sammelwerk=Kritische Robert Walser-Ausgabe. Fritz Kocher's Aufsätze.|Band=I.1|Nummer=|Auflage=|Verlag=Stroemfeld, Schwabe|Ort=Basel, Frankfurt am Main|Datum=2010|ISBN=|Seiten=102-103}}</ref>

نویسنده‌های نامداری مانند [[روبرت موزیل]] و [[کورت توخولسکی]] از کارهای وی تمجید می‌کردند و [[هرمان هسه]] و [[فرانتس کافکا]] از روبرت والزر بعنوان نویسنده محبوب‌شان نام می‌بردند.

در طول جنگ جهانی اول والزر چند بار به خدمت سربازی فراخوانده شد. ۱۹۱۶ برادرش ارنست که مدتی گرفتار بیماری روانی بود٬ و در آسایشگاه والداو ( Waldau) به سر می‌برد٬ فوت کرد.