اتحاد ایران–هابسبورگ: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== جنگ صفویان و عثمانیان ==

در ۲۹ بهمن ۹۰۷ (۱۵۲۹ میلادی) کارل پنجم که از پیشروی گسترده عثمانیان در اتریش به سوی [[وین]] به شدت نگران بود، از [[تولدو]] نامه‌ای به [[شاه طهماسب یکم|شاه طهماسب صفوی]] فرستاده و ملتمسانه خواستار حمله‌ای انحرافی از سوی ایران به عثمانی شد.<ref name="Reston" /><ref name="Fisher" /><ref name="Vehse">''Memoirs of the court, aristocracy, and diplomacy of Austria'' Carl Eduard Vehse p.71 [http://books.google.com/books?id=2iIpVHJ49lEC&pg=PA71]</ref> شوالیه فرستاده شده با صفویان به توافق رسید تا در یک سال آینده حملاتی هماهنگ از شرق و غرب علیه عثمانی صورت گیرد.<ref name="Vehse" /><ref name="Iranica" /><ref>The Indian Ocean in world history Milo Kearney - 2004 - p.112</ref> طهماسب همچنین در پاسخ مراتب دوستی خود با امپراتور هابسبورگ را اعلام داشت.<ref name="Reston" /> بدین گونه تصمیم بر آن شد تا از هر دو سو به امپراتوری عثمانی حمله شود.<ref>[http://books.google.com/books?id=pePPvGkGZDQC&pg=PA153 ''Europe and Islam'' Franco Cardini p.153]</ref> اما بازگشت فرستاده کارل پنجم بیش از یک سال به طول انجام و تا آن زمان شرایط در ایران تغییر کرده بود. ایرانیان به دلیل طغیان [[شیبانیان|ازبکان شیبانی]] در شرق کشور با عثمانیان صلح کرده بودند.<ref name="Iranica" />

 

 

در همین دوره [[فرانسوای اول|شاه فرانسوای اول]] [[فرانسه]]، دشمن [[امپراتوری هابسبورگ|هابسبورگ]]، و [[سلیمان یکم]] به برقراری اتحادی میان فرانسه و عثمانی نزدیک می‌شدند. رسمی شدن این اتحاد در سال ۹۱۴ (۱۵۳۶ میلادی) خطر هابسبورگ را موازنه نمود. در ۹۲۵ هنگامی که سلیمان یکم به ایران یورش برد، [[گابریل دلوز]] از سوی فرانسه به عنوان سفیر و مشاور نظامی به یاری عثمانی در جنگ فرستاده شد.<ref name="Fisher" /> او با راهنمایی‌های تاکتیکی خود به ویژه در مورد چیدمان توپخانه در حین [[محاصره وان]] اثر قابل توجهی بر درگیری‌ها گذاشت.<ref name="Fisher" />

 

== تلاش‌های بعدی ==