فرقه دموکرات (ایران): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۹:
زمینه قومی نمایندگان در انتخابات آنها تأثیر داشت. همه دموکراتها بجز یک نفر، از مناطق شمال، شمال غربی یا شمال شرقی بودند.
[[حسینقلی نواب]] که لیبرال و تحصیل کرده [[اروپا]] و عضو وابسته سفارت [[لندن]] بود، عضو کمیته ملی انقلاب و نماینده مجلس اول نیز بود. بعد از کودتای ۱۹۰۸ (۱۲۸۷) نواب به صورت مشروطه خواه برجستهای در تهران قد علم کرد.
شاهزاده [[سلیمانمیرزا اسکندری]] نوه فتحعلیشاه نیز عضو [[کمیته ملی انقلاب]] و سر دبیر نشریه حقوق بود. او یکی از رادیکالترین دموکراتها به حساب میآمد و در تابستان ۱۹۱۰ (۱۲۸۹) رهبر حزب در مجلس شد.
خط ۶۷:
[[محمدرضا مساوات]] نیز عضو [[کمیته ملی انقلاب]] و سردبیر نشریه [[مساوات (حزب)|مساوات]] بود که یکی از روزنامههای مهم رادیکال در مشروطه اول بهشمار میآمد.
[[ابراهیم حکیمی]] حکیم الملک طبیب مخصوص
حزب دموکرات چندین عضو برجسته مذهبی نیز داشت. هر چند که در برنامه حزبی تفکیک دین از دولت تأیید شده بود. [[احمد قزوینی]] از علمای مشروطه خواه نجف که در جنگ تبریز شرکت کرده بود، [[شیخ ابراهیم زنجانی]] که پسر یکی از روحانیون برجسته بود، اما خودش فراماسون محسوب میشد و عضو مجلس اول هم شده بود؛ زنجانی در محکمه ویژهای که شیخ فضلالله نوری را محکوم کرد، مدعی العموم بود.
|