دادائیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

کشف این کلمه به اعضای گوناگون محفل [[کاباره ولتر]] نسبت داده شده‌است.

 

این واژه در واقع با باز کردن فرهنگ لغت و دیدن اولین لغت، به صورت کاملاً اتفاقی انتخاب شده‌است.

 

اشعار دادائیست‌هاست: «بلوری از فریاد مضطرب می‌اندازد روی صفحه‌ای که خزان. خواهشمندم گردی نیم بیان مرا به هم نزنید. غیر ذی‌فقار.

شامگاهان آرامی حسن و جمال دوشیزه‌ای که آب پاشی راه مرداب را تغییر شکل می‌دهد».<ref name="فرهنگ اصطلاحات ادبی">{{یادکرد کتاب | تاریخ بازبینی=۲۳ مه ۲۰۱۴ | صفحه=ص ۱۲۶}}</ref>

 

=== هنرمندان ===

 

=== پایان و تأثرات ===

 

دادا، جنبش هنری که به عنوان طغیانی در برابر سرخوردگی‌های ناشی از جنگ جهانی اول بود، تا ۱۹۲۲ ادامه یافت. [[پل ویریلیو]] متفکر فرانسوی دادائیسم را نتیجه واکنش هنرمندان اتریشی به ارزش‌های محافظه کارانه در میانه جنگ جهانی اول می‌داند و معتقد است دادائیسم شورشی علیه ارزش‌های مسلط آن زمانه بوده‌است. پس از مدتی دادائیسم که ریشه در مکتب‌هایی چون [[امپرسیونیسم]]، [[کوبیسم]] و [[فوتوریسم]] داشت، با تغییراتی که در جهان‌بینی و نگرش اعضای آن به وجود آمد، زمینه ایجاد مکتب [[سوررئالیسم]] را فراهم آوردند. نخستین پایه‌گذاران مکتب [[سوررئالیسم]] کسانی بودند که روزی در مکتب دادائیسم فعالیت داشتند. [[آندره برتون]] (Andre Breton) یکی از این افراد است. به همین ترتیب، ویریلیو ظهور [[سوررئالیسم]] پس از جنگ جهانی اول و در دهه ۱۹۲۰ را واکنش هنرمندان فرانسوی به وحشی گری‌های جنگ جهانی اول می‌دانست.<ref>احسان شاه قاسمی (۱۳۹۲). پدیدارشناسی پل ویریلیو. نشریه جهانی رسانه، پاییز و زمستان ۱۳۹۲ - شماره ۱۶. http://gmj.ut.ac.ir/Attachments/20143912358676.pdf</ref> دادا هر چند عمر کوتاهی داشت و فقط در چند شهر متمرکز بود، تأثیر فوق‌العاده‌ای از خود به جای گذاشت، و موجب شد که جنبش‌های هنر پیشتاز، میثاق‌ها، ارزش‌های فرهنگی دیرینه را به چالش گیرند. دادا از جمله حرکت‌های مهمی بود که جنبش [[فراواقع‌گرایی]] (سورئالیسم) در [[پاریس]] از آن نشأت گرفت.<ref name="لینتن۱۳۸۲، ص ۴۹۲" />