مردمان بومی هندیجان دو قوم [[فارس]] ([[بندری]]) و [[لرها]] (
([[لیراوی]]) هستند ؛اما پس جنگ [[عرب]] هایی بسیار به این شهر مهاجزتمهاجرت کردند. ازنظر اقتصادی رودخانه "بندر هندیجان " نقش تعیینکنندهای در زندگی مردم داشته و این تأثیرگذاری به میزانی بوده که قلمرو جغرافیایی و منطقه را نیز با نام رودخانه مشخص میکردند. رودخانه " هندیجان " که قسمتی از آن از سرچشمه (رشته کوههای [[زاگرس]] در استان [[کهگلویه و بویراحمد]]) تا " خلیج فارس" طی میشود و هشتمین رودخانه کشور است که ۴۹۰ کیلومتر طول دارد. این آبراه به عنوان یکی از مسیرهای تجارت خارجی از گذشتههای دور مورد استفاده بودهاست و هماکنون نیز علیرغم کم شدن آب آن در فصول تابستان شناورهای با ظرفیت بیش از صد تن قادر به رفت و آمد در ان هستند. ضمن آنکه حاشیه رودخانه از دو قسمت شمالی و جنوب تا نزدیکی دریا قابل کشت است و با استفاده از آب این رودخانه انواع محصولات کشاورزی از جمله خرما ، گندم، جو، [[دانههای روغنی]]، حبوبات و انواع صیفی جات کشت میشود.
بخشی از این محصولات به علاوه صنایع دستی که اکثراً از برگ درخت خرما تهیه میشود در گذشته به کشورهای " خلیج فارس " صادر میگردید.