ندانم‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Boghalamoon (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Boghalamoon (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲:
نظریه [[کانت]] و [[نظریه شکاکیت]]، نوعی ندانم‌ گری به‌ شمار می‌روند. [[هیوم]] نیز، از فلاسفه باورمند به این مکتب است.
 
ندانم‌ گرایان [[حقیقت نهایی]] را نامعلوم می‌دانند و معتقد به جمله معروف [[دانم که ندانم]] [[سقراط]]، فیلسوف یونانی هستند. ندانم‌ گرایان معتقدند که منظور سقراط این بوده که انسان هرگز نمی‌تواند چیزی راجع به جهان خارج را به یقین بداند، اما از احوال درونی خود به یقین می‌تواند معرفت (شناخت) یابد؛ پس می‌تواند بگوید که راجع به جهان خارج به یقین چیزی نمی‌داند و تناقضی پیش نمی‌آید. به‌طور کلی ندانم‌ گرایان می‌گویند اوج دانایی، اظهار به ندانستن است زیرا از طرفی دلایل کافی برای اثبات خدا وجود ندارد و از طرفی دلایل کافی برای اثبات عدم خدا نیز وجود ندارد. البته بسیاری از ندانم‌ گرایان درباره خداوند بیرونی موضع ندانم‌ گرایانه دارند ولی به خداوند درون هر انسان اعتقاد دارند.