لوئیس باراگان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''لوئیس رامیرو باراگان مورفین''' {{انگلیسی|Luis Ramiro Barragán Morfín}} زاده [[۹ مارس]] [[۱۹۰۲ (میلادی)|۱۹۰۲]] [[معمار]] برجسته مکزیکی و برنده [[جایزه پریتزکر]] [[۱۹۸۰ (میلادی)|۱۹۸۰]] است. او در ۱۹۸۸ درگذشت.

 

لویس باراگان یکی از معماران مکزیکی مطرح در قرن بیستم می باشد. شهرت او از جهت بهره گیری مناسب از روشنایی و رنگ در سبک‌های بین‌المللی در خلق طراحی نوین مکزیکی می باشد. هرچند غیر منتظره نبود هنگامی که در سال ۱۹۷۵ جهت مشارکت آثار او در استادیو شهر مکزیک برای موزه هنرمدرن در نیویورک دعوت به عمل آمد. از آن پس توجه باراگان برای مشارکت خارج از آثار هنری مکزیک کم رنگ گردید به طوریکه معمولاً دعوت‌ها از او بدون باغ می ماند. زیبایی و اصیل بودن ساختمان و اثرهای باراگان مانند اثر Tlálpan Convent و Torri Satélite در مکزیک او را به افسانه ای در میان پیروانش تبدیل نمود. چند سال بعد از ۱۹۷۳ او برنده [[جایزه معماری پریتزکر]] که به نوعی جایزه نوبل معماری می‌باشد نائل گردید. باراگان در حال حاضر به عنوان یکی از معروف‌ترین و مهم‌ترین معماران قرن ۲۰ می‌باشد طرح‌های او بازنگری گردیده و به نوعی طراحی شهری را تحت تاثیر قرار داده است. به عنوان یکی از برندگان موفق جایزه نوبل پس از طراحانی چون Tadao Ando و Frank Gehry از موفق‌ترین افراد در خلق نوعی معماری مدرنیته از ترکیب رنگ و تحرک در معماری اصیل مکزیک شده است. باراگان در شهر Guadalajara مکزیک در سال ۱۹۰۲ متولد شد. به عنوان یک دانشجوی رشته مهندسی او جذب شگفتی‌های معماری گردید و هنگامی که در خانواده ثروتمندی که محافظه کار جهت سفر به اروپا فرستاده بوده اند ایده‌های معماری نوین مکزیک در او شکل گرفت. در طول سفر او در ساختمان Exposition des Arts پاریس که توسط Art Déco خلق شده بود باراگان تحت تاثیر اثر ایشان قرار گرفت. اما خانه اولی که او طراحی نموده بود به طور اساسی پیرو سبک سنتی بود. اما در سفر بعدی در اوایل ۱۹۳۰ موقعی که او با افراد چون Jose Clemente در نیویورک آشنا گردید. آثار او توسعه یافت . و به سوی طراحی نوین پیش رفت.

باراگان سبک بین‌المللی را به سبک هیجان انگیز و متحرک و احساسی مکزیکی با افزودن رنگ‌های روشن و جلوه هایی از طبیعت تبدیل نمود.